Małgorzata Kitowska-Łysiak

Data i miejsce urodzenia	28 grudnia 1953 Stalowa Wola
Data i miejsce śmierci	17 października 2012 Lublin
Miejsce spoczynku	Cmentarz "Majdanek" w Lublinie
Zawód, zajęcie	historyk sztuki
Narodowość	Polka
Tytuł naukowy	profesor KUL
Alma Mater	Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Stanowisko	Kierownik Katedry Historii Sztuki Współczesnej
Odznaczenia

Małgorzata Kitowska-Łysiak (ur. 28 grudnia 1953 w Stalowej Woli, zm. 17 października 2012 w Lublinie) – polski historyk sztuki, teoretyk i krytyk sztuki, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, gdzie kierowała Katedrą Historii Sztuki Współczesnej^[1], wybitna znawczyni twórczości Brunona Schulza oraz powojennego malarstwa figuratywnego. Członek Towarzystwa Naukowego KUL, Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Lubelskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, Rady Programowej Biura Wystaw Artystycznych w Lublinie. Redaktorka serii wydawniczej Sztuka Nowa (TN KUL), zainicjowała badania nad Grupą Zamek.

Małgorzata Kitowska-Łysiak urodziła się 28 grudnia 1953 roku w Stalowej Woli. W 1972 roku rozpoczęła studia z historii sztuki w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które ukończyła przedstawiając pracę magisterską pt. Bruno Schulz – Xięga Bałwochwalcza, napisaną pod kierunkiem prof. Jacka Woźniakowskiego. Po studiach rozpoczęła pracę w Muzeum Okręgowym w Gorzowie Wielkopolskim, gdzie kierowała Działem Sztuki. Zorganizowała ekspozycje prac m.in. Jana Stanisławskiego oraz Brunona Schulza. W 1981 roku rozpoczęła pracę w Instytucie Historii Sztuki KUL jako asystent, a od 1990 roku – adiunkt. Jednocześnie pisała doktorat pod kierunkiem prof. Woźniakowskiego pt. Paralele i kontrasty. Myśl o sztuce na łamach „Krytyki" Wilhelma Feldmana, wydaną w 1990 roku. W roku 2004 jako profesor KUL powołała Katedrę Historii Sztuki Współczesnej.

W kręgu jej zainteresowań pozostawała historia i teoria sztuki XIX i XX wieku, zwłaszcza malarstwo polskie po 1945 roku. Wiele studiów poświęciła działalności Brunona Schulza. Redagowała książkę Bruno Schulz in memoriam: 1892-1942, opracowała jego Szkice krytyczne (2000). Była autorką haseł w Słowniku schulzowskim (2003 i 2006), redagowała wspólnie z prof. Władysławem Panasem W ułamkach zwierciadła: Bruno Schulz w 110 rocznicę urodzin i 60 rocznicę śmierci (2003). W 2010 roku ukazał się zbiór materiałów z panelu dyskusyjnego poświęconego Schulzowi pt. Białe plamy w schulzologii, którego była redaktorką. Uczestniczyła również w organizacji cyklicznego Festiwalu Schulzowskiego w Drohobyczu. W ostatnich miesiącach życia brała udział w pracach przygotowujących wydanie Dzieł wszystkich Schulza jako członek zespołu redakcyjnego. Swoje badania koncentrowała także na sztuce polskiej po 1945 roku. Współorganizowała ogólnopolskie seminaria metodologiczne w Kazimierzu Dolnym.

Była członkiem Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Stowarzyszenia Literackiego „Kresy", Lubelskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych oraz Towarzystwa Naukowego KUL.

• Schulzowskie marginalia, Lublin 2007
• Ślady. Szkice o sztuce polskiej po 1945 roku, Lublin 1999
• Rzeczywistość obrazu. Teksty o sztuce w Polsce po 1945, Lublin 2007
• Paralele i kontrasty, Lublin 1990

• dwukrotnie stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (1999, 2001).
• Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (pośmiertnie)

• Małgorzata Augustyniuk: Prof. Małgorzata Kitowska-Łysiak (1953-2012). kul.pl. [dostęp 2013-09-18].