Małgorzata Walewska

Małgorzata Walewska ze swoją książką (2022)
Data i miejsce urodzenia	5 lipca 1965 Warszawa
Typ głosu	mezzosopran[1]
Gatunki	opera
Zawód	śpiewaczka
Aktywność	od 1991
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Małgorzata Walewska (ur. 5 lipca 1965 w Warszawie) – polska śpiewaczka (mezzosopran).

Występowała w wielu teatrach operowych Europy, m.in. Teatro Real w Madrycie, Teatro Nacional de São Carlos w Lizbonie, Teatro dell’Opera di Roma, Teatro Comunale di Bologna, Opera Las Palmas de Gran Canaria, Grand Théâtre Luxemburg, Fińska Opera Narodowa w Helsinkach, Graz Opera i Teatr Herodion w Atenach, a także w Metropolitan Opera, Operze w Seattle, San Francisco Opera, Washington National Opera, Baltimore Opera i Palacio de Bellas Artes w Meksyku. Śpiewała u boku artystów, takich jak Luciano Pavarotti, Plácido Domingo, Simon Estes, Thomas Hampson czy Edita Gruberová.

Dorastała w Lesznie i na warszawskim Powiślu^[2]. Jako dziecko zaczęła uczęszczać na zajęcia chóru do Danuty Kudrewicz, za której namową kształciła swój głos^[3].

Uczęszczała do 27. LO im. Tadeusza Czackiego w Warszawie^[4]. Po maturze, nie dostała się na Akademię Muzyczną w Warszawie i rozpoczęła naukę w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie po roku zaczęła uczyć się u prof. Haliny Słonickiej^[5]. Po ukończeniu czteroletniej szkoły muzycznej zdała egzaminy do Akademii Muzycznej w Warszawie, którą ukończyła z wyróżnieniem w 1994.

Już w trakcie studiów zdobywała pierwsze nagrody na międzynarodowych konkursach. Będąc na drugim roku studiów, zajęła drugie miejsce w kategorii pieśni na międzyuczelnianym konkursie wokalnym we Wrocławiu^[6]. Po udziale w konkursie zagrała koncert w filharmonii w Szczecinie, a jej występ dostrzegł Andrzej Straszyński, który zaoferował jej angaż do roli Azy w Manru w Operze Narodowej w Warszawie^[7]. Dla tej roli odrzuciła propozycję od Mieczysława Nowakowskiego do zagrania w Betulia Liberata w Warszawskiej Operze Kameralnej^[8]. Po premierze Manru w 1991 zebrała przychylne recenzje za swoją rolę^[9]. W tym samym roku zaśpiewała partie solowe w balecie Grek Zorba, również na scenie Opery Narodowej w Warszawie^[10].

W 1992 zwyciężyła w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Alfredo Krausa w Las Palmas de Gran Canaria oraz zdobyła dwie nagrody dla najlepszego mezzosopranu na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie^[11]. Zakwalifikowała się także do finału Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Hansa Gabora Belvedere w Wiedniu i była jednym z 50 zwycięzców Konkursu Luciana Pavarottiego w Filadelfii^[12]. W tym samym premierowo wystąpiła jako Fenena w Nabucco w Operze Narodowej w Warszawie, gdzie w kolejnym sezonie zaczęła występować również jako Fenena w Nabucco, a w 1993 po raz pierwszy zagrała Grzech w Raju utraconym i Hudel w Skrzypku na dachu^[13][14][15]. W 1994 wzięła udział w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Mirjam Helin w Helsinkach, jednak odpadła już po pierwszym etapie, co było szeroko komentowane w prasie^[16]. Mimo to została uhonorowana tytułem Perły Konkursu Mirjam Helin podczas koncertu laureatów w Kangasniemi, a także została dostrzeżona przez Jormę Hynninena, ówczesnego dyrektora Festiwalu Operowego w Savonlinnie, z którym nawiązała współpracę trwającą kilka sezonów^[17]; wystąpiła m.in. Santuzza w Rycerskości wieśniaczej (1998) i Amneris w Aidzie (2005). Również w 1994 występowała gościnnie w roli Ciecy w Giocondzie w Teatrze w Bremie^[18]. Pod koniec roku premierowo wystąpiła w roli Charlotte w Wertherze na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie, na której w 1995 zagrała również Amneris w Aidzie i tytułową bohaterkę w operze Carmen^[19]. W późniejszych latach wykreowała postać Carmen również na 12 innych scenach, m.in. w Operze Wiedeńskiej^[20], Operze Krakowskiej^[21] i Teatrze Wielkim w Poznaniu^[20].

W latach 1996–1998 była solistką Opery Wiedeńskiej, w której zadebiutowała rolą Poliny w Damie pikowej i w której grała także tytułową rolę w Carmen^[22]. W 1998 powróciła do występowania w Teatrze w Bremie, tym razem w roli wiedźmy Ulryki w Balu maskowym, którą to rolę powtarzała przez kilka sezonów^[23]. W 1999 została zaliczona do grona dziesięciu najsławniejszych Polaków jako „jedna z gwiazd, które oświetlą Polsce drogę w następne tysiąclecie” w zestawieniu amerykańskiego tygodnika „Time”^[24][25]. W 2000 grała Panią Quickly w Falstaffie w Volksoper w Wiedniu i Semperoper w Dreźnie oraz wydała album pt. Mezzo^[26]. W 2001 nagrała utwór „Dove vai” na potrzeby ścieżki dźwiękowej do Quo vadis?^[27], ekranizacji powieści Henryka Sienkiewicza o tym samym tytule. W 2004 wystąpiła jako stara Hrabina w premierowym przedstawieniu Damy pikowej w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie. W 2005 wystąpiła w Carmen na scenie Hali Stulecia we Wrocławiu^[28]. W następnym roku powtórzyła rolę, tym razem w Gliwickim Teatrze Muzycznym, a inscenizacja została uznana za „wydarzenie kulturalne roku” i nagrodzona Złotą Maską w kategorii „spektakl sezonu”^[29]. Od 2006 przez dwa sezony występowała w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, w którym zadebiutowała jako Dalila w Samsonie i Dalili^[30]. W 2008 została uhonorowana „Perłą Honorową” w konkursie „Perły Polskiej Gospodarki 2008” za „krzewienie kultury polskiej na świecie”^[31]. W 2009 zadebiutowała w Covent Garden Theatre^[27], wcielając się w rolę Azuceny z opery Trubadur. W tym samym roku wydała album pt. Farny^[32]. W 2012 wcieliła się w rolę Mamki w Kobiecie bez cienia w Palacio de Bellas Artes w Meksyku oraz Dalilę w Samsonie i Dalili w Grand Théâtre de Genève.

Od 8 marca 2014 zasiada w jury programu rozrywkowego Polsatu Twoja twarz brzmi znajomo^[33][34], a za występy w programie trzy lata z rzędu była nominowana do Telekamery „Tele Tygodnia” w kategorii Juror^[35][36][37].

Od 2015 pełni funkcję dyrektorki artystycznej Międzynarodowego Festiwalu i Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari, który odbywa się w Nowym Sączu^[38][39]. Również w 2015 zagrała Hrabinę w Damie pikowej na scenie Opéra national du Rhin w Strassburgu^[40]. W 2016 została odznaczona Złotym Medalem Zasłużonym Kulturze Gloria Artis^[41] oraz zadebiutowała w roli Wdowy w operze Goplana Władysława Żeleńskiego w Teatrze Wielkim w Warszawie^[42]. Produkcja została nagrodzona w konkursie International Opera Awards 2017 w kategorii „utwór odkryty na nowo”^[43]. Pod koniec 2016 wystąpiła w Teatrze Wielkim im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu podczas koncertu „Christmas Songs” wraz z Garym Guthmanem^[44]. W sezonie 2017/2018 nagrała Missa pro pace Wojciecha Kilara z Orkiestrą Filharmonii Podlaskiej^[45] oraz partię Jokebed, matki Mojżesza w operze sakralnej A. Rubinsteina Mojżesz z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus^[46]. W czerwcu 2018 wystąpiła w roli Pani Quickly w Falstaffie w Operze w Kolonii^[47] oraz pracownicy prosektorium w Unknown, I Love with You, którą zaprezentowała również m.in. pod koniec lutego 2020 na Festiwalu Kurta Weilla w Dessau^[48]. W sezonie 2018/2019 powróciła do Opery w Kolonii jako Ciotunia w operze Peter Grimes^[49]. Wystąpiła też w Teatrze Wielkim w Łodzi w roli Zofii w prapremierze opery Człowiek z Manufaktury Rafała Janiaka oraz zadebiutowała w roli The Old Lady w Kandydzie na scenie Opery Krakowskiej. W sezonie 2021/2022 zagrała Amneris na scenie Opery Bałtyckiej w Gdańsku^[50] oraz zaśpiewała partię mezzosopranu w IX Symfonii podczas 26. Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena.

W 2021 roku została uhonorowana „Złotą Muszką", nagrodą im. Bogusława Kaczyńskiego przyznawaną przez Orfeo Fundacja im. Bogusława Kaczyńskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie wokalistyki operowej i propagowanie najwyższych wartości kultury muzycznej na świecie^[51]. W 2022 nakładem wydawnictwa „Znak” ukazała się książka biograficzna Walewskiej pt. „Moja twarz brzmi znajomo”, będąca wywiadem rzeką przeprowadzonym z artystką przez Agatę Ubysz^[52]. W październiku 2022 zadebiutowała w roli Jezibaby w operze Rusałka realizowanej przez Teatr Wielki w Poznaniu^[53].

Jej partnerem życiowym był Piotr Kokosiński^[54], z którym rozstała się w 2014 po 30 latach nieformalnego związku^[55].

• Voce di Donna (2000)
• Mezzo (2000) – złota płyta w Polsce^[56]; re-edycja w 2012
• Walewska i przyjaciele (2004) – dwupłytowy album wydany przez firmę Dux (wyróżniony Asem Empiku za najlepiej sprzedawaną płytę)
• Panta Rhei (2004; jako Walewska&Olko), Utwór „Fisz” z tej płyty został wykorzystany do Webeo (wideoklip interaktywny) autorstwa Dawida Marcinkowskiego. Webeo zdobyło kilkadziesiąt nagród i wyróżnień na konkursach na całym świecie.
• Farny (2009; wraz z Robertem Grudniem)^[57]
• Christmas Time – Traditional Polish Christmas Carols (2011) – złota płyta w Polsce^[58]
• The Spirit of Tango (2014; z Martínem Palmerim) – album koncertowy

• 1993 – Gala Lirica Vol.1; Orquesta Sinfónica y Coro de RTVE – Habanera z opery G. Bizeta Carmen (nagranie z koncertu laureatów konkursów hiszpańskich w Madrycie)
• 1995 – Te deum; A.Bruckner – C.Gounod
• 2001 – gościnny udział w rejestracji płyty Ave Maria – Najpiękniejsze Pieśni Maryjne – utwory „Ave Maria” i „Zdrowaś Maryja” – Małgorzata Walewska została odznaczona przez biskupa polowego krzyżem „Milito pro Christo” za wybitną interpretację Ave Maria. Platynowa płyta w Polsce^[59].
• 2001 – płyta ze ścieżką dźwiękową do filmu Quo vadis i utwór promujący film J. Kawalerowicza „Dove Vai” – platynowa płyta.
• 2002 – gościnny udział w rejestracji płyty zespołu I Muvrini – Umani; piosenka „Erein eta joan”
• 2006 – gościnny udział w rejestracji płyty 21 zespołu Voo Voo; nagrywając utwory „Łobi jabi”, „Flota zjednoczonych sił” i „Jesteś fajna kobieta”
• 2007 – Szymanowski, Wagner Songs – Małgorzata Walewska i Oskar Jezior
• 2007 – Przeboje Lata z Radiem 2007 – gościnnie z zespołem Leszcze w piosence „Cudowna noc, nie popędzaj mnie”
• 2009 – Antena – gościnny występ na koncertowej płycie Elektrycznych Gitar
• 2010 – Cudowny świat – gościnny udział w rejestracji płyty ku pamięci profesora Zbigniewa Religi, piosenka „Nim Przyjdzie Wiosna” i utwór wykonany przez wszystkich uczestników „What a Wonderful World”
• 2017 – Wojciech Kilar: Missa pro pace – nagranie utworu Wojciecha Kilara „Missa pro pace” z Chórem i Orkiestrą Opery i Filharmonii Podlaskiej pod batutą Mirosława Jacka Błaszczyka

• 2006 – Carmen – Stagione d’Opera Italiana (zapis występu na festiwalu operowym St. Margarethen w 1998; reż. Gianfranco de Bosio)
• 2008 – Carmen – Gliwicki Teatr Muzyczny

• 2016: Sing – panna Nana Noodleman
• 2017: Piękna i Bestia – Madame de Garderobe

• MałgorzataM. Walewska MałgorzataM., AgataA. Ubysz AgataA., Moja twarz brzmi znajomo, Wydawnictwo „Znak”, 2022, ISBN 978-83-240-8723-5 .

• Oficjalna strona Małgorzaty Walewskiej
• Kulisy sławy: Diwa, która nie gwiazdorzy, tvn.pl