Majątek osobisty – w rozumieniu polskiego Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego występujący w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej majątek należący do wyłącznie jednego małżonka.
Ustawodawca nie definiuje majątku osobistego; wylicza jedynie, jakie przedmioty majątkowe wchodzą w jego skład. Są to:
- przedmioty majątkowe nabyte przed ustanowieniem wspólności ustawowej,
- przedmioty osobistego użytku,
- odszkodowania uzyskane za wyrządzoną szkodę cielesną oraz zadośćuczynienia,
- przedmioty uzyskane tytułem darowizny, legatu, dziedziczenia,
- prawa niezbywalne,
- nagrody za indywidualne osiągnięcia,
- prawa indywidualne jak np. prawo autorskie[1].
W razie powstania przesłanek odpowiedzialności za wierzytelności wyróżniane są trzy sytuacje:
- zobowiązania zaciągnięte na rzecz utrzymania rodziny – odpowiedzialność solidarna współmałżonków (wierzyciel może się zaspokoić z majątku odrębnego dłużnika oraz majątku wspólnego),
- inne zobowiązania – w razie zgody współmałżonka odpowiedzialność solidarna, w razie braku zgody – odpowiedzialność majątkiem odrębnym dłużnika,
- zobowiązania dotyczące przedmiotów majątku odrębnego i zaciągnięte przed ustanowieniem wspólności ustawowej – możliwość zaspokojenia się z majątku odrębnego dłużnika, jego wynagrodzenia za pracę i innych dochodów.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tadeusz Smyczyński: Prawo rodzinne i opiekuńcze. Warszawa: C. H. Beck, 2016, s. 89–92. ISBN 978-83-255-8393-4.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2023 r. poz. 2809)
- Tadeusz Smyczyński: Prawo rodzinne i opiekuńcze. Warszawa: C. H. Beck, 2016. ISBN 978-83-255-8393-4.
Kontrola autorytatywna (własność prywatna):