elektor Bawarii | |
Okres |
od 20 stycznia 1745 |
---|---|
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci |
30 grudnia 1777 |
Miejsce spoczynku | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Odznaczenia | |
Maksymilian III Józef Karol Jan Leopold Ferdynand Nepomuk Aleksander Wittelsbach (ur. 28 marca 1727 w Monachium, zm. 30 grudnia 1777 tamże) – elektor Bawarii w latach 1745–1777.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem cesarza Karola VII Bawarskiego i jego żony Marii Amalii Habsburg. Jego dziadkami byli: elektor Bawarii Maksymilian II Emanuel Wittelsbach i Teresa Kunegunda Sobieska oraz cesarz rzymski Józef I Habsburg i Wilhelmina Amalia Brunszwicka.
Elektor przejął kraj zniszczony działaniami wojennymi toczącej się wojny o sukcesję austriacką. Udało mu się jednak dość szybko uporać ze zniszczeniami tak, że mógł wkrótce przejść do reformowania swego państwa. Wziął udział w wyborach króla Niemiec 13 września 1745 roku we Frankfurcie, na których obwołano królem i cesarzem Franciszka I Lotaryńskiego.
W roku 1747 w pałacu w Nymphenburgu otworzył manufakturę porcelany. W 1759 powstała pierwsza bawarska akademia naukowa z prawdziwego zdarzenia – Bawarska Akademia Nauk. W latach 1751–1753 bawarski architekt pochodzenia belgijskiego François de Cuvilliés zbudował na życzenie Maksymiliana tzw. Cuvilliés-Theater w budynku pałacu elektorskiego Residenz. W teatrze tym wystawiono m.in.: Idomeneo Mozarta.
9 czerwca 1747 roku w Monachium poślubił królewnę polską Marię Annę Wettyn, córkę króla Polski Augusta III i Marii Józefy Habsburg. Para nie miała dzieci.
22 września 1766 roku Karol Teodor Wittelsbach elektor Palatynatu Reńskiego i elektor Bawarii Maksymilian III Józef podpisali porozumienie, na mocy którego po śmierci Maksymiliana Karol Teodor miał dziedziczyć Bawarię. Miało to być pierwsze od roku 1253 połączenie w rękach jednej osoby terenów Bawarii i Palatynatu Reńskiego (ostatnim władcą będącym jednocześnie księciem Bawarii i Palatynatu był Otto II Wittelsbach (1206-1253).
Maksymilian zmarł 30 grudnia 1777. Po jego śmierci o schedę po nim toczyła się wojna o sukcesję bawarską (1778-1779).
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Wielki Mistrz Orderu Rycerskiego Świętego Jerzego[1]
- Wielki Mistrz Orderu Rycerskiego Świętego Archanioła Michała[1]
- Order Złotego Runa – Austria
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Hof- und Staatshandbuch des Königreichs Bayern. Monachium: 1777, s. 1, 15. (niem.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adalbert Prinz von Bayern: Die Wittelsbacher. Geschichte unserer Familie. Prestel Verlag, München u. a. 2005, ISBN 3-7913-3505-7
- Eberhard Straub , Die Wittelsbacher, wyd. 1. Aufl, Berlin: Siedler, 1994, ISBN 978-3-88680-467-2, OCLC 33135117 .
- Francois Fejtö: Józef II. Warszawa 1993. ISBN 83-06-02279-3, S. 169-174.
- Karl Theodor von Heigel: Maximilian III. Joseph. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 21. Duncker & Humblot, Leipzig 1885, S. 27–30.
- Alois Schmid: Maximilian III. Joseph. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 16, Duncker & Humblot, Berlin 1990, ISBN 3-428-00197-4, S. 485–487.