Marc Wilmots

Pełne imię i nazwisko	Marc Robert Wilmots
Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1969 Dongelberg
Wzrost	184 cm
Pozycja	ofensywny pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1980–1985 CS Jodoigne 1985–1987 Sint-Truidense VV
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1987–1988 Sint-Truidense VV 30 (9) 1988–1991 KV Mechelen 87 (22) 1991–1996 Standard Liège 136 (67) 1996–2000 FC Schalke 04 104 (21) 2000–2001 Girondins Bordeaux 30 (8) 2001–2003 FC Schalke 04 34 (6) W sumie: 421 (133)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1986–1987  Belgia U-19 9 (3) 1987–1989  Belgia U-21 9 (6) 1990–2002  Belgia 70 (28) W sumie: 88 (37)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2003 FC Schalke 04 2004–2005 Sint-Truidense VV 2009–2012 Belgia (asystent) 2012–2016 Belgia 2017 Wybrzeże Kości Słoniowej 2019 Iran 2021–2022 Raja Casablanca
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Marc Wilmots (ur. 22 lutego 1969 w Dongelbergu) – belgijski trener i piłkarz występujący na pozycji pomocnika.

Wilmots jest wychowankiem klubu CS Jodoigne, gdzie grał w latach 1980–1985. W 1985 roku trafił do juniorskiej ekipy zespołu Sint-Truidense VV. W 1987 roku został włączony do jego pierwszej drużyny. W 1988 roku odszedł do KV Mechelen. W 1989 roku zdobył z nim mistrzostwo Belgii. W Mechelen spędził 3 lata.

W 1991 roku Wilmots został graczem Standardu Liège. W 1993 roku zdobył z nim Puchar Belgii, a także wywalczył wicemistrzostwo Belgii. W 1996 roku przeszedł do niemieckiego FC Schalke 04. W Bundeslidze zadebiutował 17 sierpnia 1996 roku w przegranym 0:4 meczu z VfB Stuttgart. 23 sierpnia 1996 roku w zremisowanym 4:4 spotkaniu z FC St. Pauli strzelił pierwszego gola w Bundeslidze. W 1997 roku zdobył z klubem Puchar UEFA, po pokonaniu w jego finale Interu Mediolan.

W 2000 roku Wilmots trafił do francuskiego Girondins Bordeaux. Po roku powrócił do Schalke. W 2001 roku oraz w 2002 roku wystąpił z nim w finale Pucharu Ligi Niemieckiej, jednak w obu przypadkach Schalke przegrywało tam swoje pojedynki. W 2002 roku zdobył z zespołem Puchar Niemiec. W 2003 roku zakończył karierę.

W reprezentacji Belgii Wilmots zadebiutował 26 maja 1990 roku w zremisowanym 2:2 towarzyskim meczu z Rumunią. W tym samym roku znalazł się w kadrze na Mistrzostwa Świata. Nie zagrał jednak na nich w żadnym pojedynku, a Belgia odpadła z turnieju w 1/8 finału.

W 1994 roku Wilmots został powołany do kadry na Mistrzostwa Świata. Wystąpił na nich w spotkaniu fazy grupowej z Arabią Saudyjską (0:1). Tamten mundial reprezentacja Belgii ponownie zakończyła na 1/8 finału.

W 1998 roku po raz trzeci w karierze był uczestnikiem Mistrzostw Świata. Tym razem zagrał na nich we wszystkich meczach swojej drużyny, z Holandią (0:0), Meksykiem (2:2) i Koreą Południową (1:1). W potyczce z Meksykiem zdobył także 2 bramki. Kadra Belgii natomiast odpadła z turnieju po fazie grupowej.

W 2000 roku Wilmots wziął udział w Mistrzostwach Europy. Rozegrał tam 3 spotkania: ze Szwecją (2:1), Włochami (0:2) i Turcją (0:2). Tamten turniej Belgowie zakończyli na fazie grupowej.

W 2002 roku został powołany do kadry na Mistrzostwa Świata. Zagrał na nich w meczach z Japonią (2:2), Tunezją (1:1), Rosją (3:2) oraz Brazylią (1:2). W spotkaniach z Japonią, Tunezją i Rosją strzelił także po jednym golu. Z mundialu 2002 Belgia odpadła w 1/8 finału.

W latach 1990–2002 w drużynie narodowej Wilmots rozegrał w sumie 70 spotkań i zdobył 28 bramek.

26 marca 2003 roku, 4 dni po rozegraniu ostatniego meczu jako piłkarz, został trenerem FC Schalke 04. Jako trener w Bundeslidze zadebiutował 5 kwietnia 2003 roku w zremisowanym 0:0 meczu z 1. FC Nürnberg. Szkoleniowcem Schalke był do końca sezonu 2002/2003. Od lata 2004 roku do lutego 2005 roku prowadził Sint-Truidense VV. W 2009 roku został asystentem Dicka Advocaata w reprezentacji Belgii, a w 2012 roku przejął drużynę jako trener. W 2014 roku doprowadził Belgów do ćwierćfinału turnieju MŚ. Po porażce z reprezentacją Walii w ćwierćfinale Euro 2016 zrezygnował ze stanowiska selekcjonera reprezentacji Belgii. W marcu 2017 roku został selekcjonerem reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej.

W 2003 roku Wilmots został członkiem Senatu Belgii z ramienia partii Ruchu Reformatorskiego. W 2005 roku zrezygnował z mandatu senatora.

• Profil na Fussballdaten (niem.)
• Marc Wilmots w bazie National Football Teams (ang.)