| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód | |
| Lata aktywności |
1968–2018 |
| Zespół artystyczny | |
| Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Maria Stokowska-Misiurkiewicz (ur. 21 listopada 1945 w Brzeźnicy n. Wartą, zm. 3 grudnia 2018 w Katowicach) – polska aktorka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwentka Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie (1968). W tym samym roku zadebiutowała na deskach Teatru Śląskiego im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, wcielając się w rolę Violi w komedii „Wieczór Trzech Króli” Williama Szekspira (reż. Bronisław Dąbrowski). Przez całą karierę zawodową była związana z tą instytucją kultury, zagrała w nim w niemal 100 przedstawieniach. Ostatnim z nich, mającym miejsce w 2016, był „Wujek.81. Czarna ballada”, napisany i wyreżyserowany przez Roberta Talarczyka. Gościnnie występowała również w katowickim Teatrze Bez Sceny. W latach 1969–2003 zagrała w kilkunastu spektaklach Teatru Telewizji. Podczas stanu wojennego była jedną z współzałożycieli Podziemnego Teatru Poezji Stanu Wojennego[1]. Brała udział w teatralnych słuchowiskach radiowych Teatru Polskiego Radia. Prowadziła wykłady w Studium Aktorskim przy Teatrze Śląskim[2].
Małżonka Krzysztofa Misiurkiewicza (zm. 2010)[3].
Zmarła w Katowicach 3 grudnia 2018 roku. Została pochowana na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach[4].
Nagrody i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]W uznaniu swych zasługi została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Ordery Odrodzenia Polski (2007), Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi (1999) oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010)[1][5][6]. Była laureatką nagród teatralnych: Srebrnej Maski (1971, 1977, 1978) oraz Złotej Maski (1991, 1993) odpowiednio za rolę Anny, żony Horodniczego, w komedii „Rewizor” Mikołaja Gogola w reż. B. Toszyza oraz za rolę Kolombiny w spektaklu „Kram Karoliny” Michela de Ghelderode w reż. Ewy Markowskiej[7].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod] Filmy fabularne i etiudy
| |||
| Rok[a] | Tytuł | Reżyser | Rola |
| 1976 | Próba ognia | Marek Wortman | Obsada aktorska |
| 1985 | Wakacje z Madonną | Jerzy Kołodziejczyk | Jadwiga Kostrzewska |
| 1989 | The triumph of spirit (Tryumf ducha) | Robert Milton Young | Greczynka |
| 1990 | Tramwajada | Bolesław Pawica | Obsada aktorska |
| 2009 | Drzazgi | Maciej Pieprzyca | Obsada aktorska |
| 2010 | Bronisław Huberman czyli zjednoczenie Europy i skrzypce | Piotr Szalsza | Ida Ibbeken |
| Seriale telewizyjne
| |||
| 1984 | 6 milionów sekund | Leszek Staroń | Kowalska (odcinki: 3 «Ja w sprawie szczebli», 7 «Viola») |
| 2008 | Pitbull | Grzegorz Zgliński | Obsada aktorska (odcinek 31) |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Według daty premiery kinowej lub emisji telewizyjnej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ryszard Klimczak: Maria Stokowska-Misiurkiewicz (1945 - 2018). dziennikteatralny.pl, 6 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-06].
- ↑ Małgorzata Bryl-Sikorska: Czterdzieści lat na śląskiej scenie. dziennikteatralny.pl, 3 kwietnia 2010. [dostęp 2018-12-08].
- ↑ Zmarł Krzysztof Misiurkiewicz. dziennikteatralny.pl, 5 maja 2010. [dostęp 2018-12-08].
- ↑ Ryszard Klimczak: Maria Stokowska-Misiurkiewicz (1945–2018). dziennikteatralny.pl. [dostęp 2024-07-17].
- ↑ Stulecie Teatru Śląskiego. prezydent.pl, 6 października 2007. [dostęp 2018-12-06].
- ↑ Matylda Wieczorek: Nie żyje Maria Stokowska-Misiurkiewicz. silesion.pl, 4 grudnia 2007. [dostęp 2018-12-06].
- ↑ Laureaci Złotych Masek. slaskie.pl. [dostęp 2018-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 lipca 2014)].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Maria Stokowska w bazie filmpolski.pl
- Maria Stokowska-Misiurkiewicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09].
