| Data urodzenia |
1963 |
|---|---|
| Organizacja harcerska |
Związek Harcerstwa Polskiego, |
| wiceprzewodniczący ZHP | |
| Okres sprawowania |
od 2013 |
| Odznaczenia | |
| |
Marian Antonik (ur. 1963) – działacz społeczny i samorządowy, historyk, nauczyciel, instruktor harcerski, w latach 2013–2017 wiceprzewodniczący ZHP[1].
Przez kilkanaście lat uczył historii w liceum ogólnokształcącym. Absolwent studiów podyplomowych z zakresu samorządu terytorialnego na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 90. był przewodniczącym Rady Miasta Bielska-Białej oraz wiceprezydentem miasta. Od 11lipca 1997r.[2], wieloletni prezes Klubu TS Podbeskidzie. Trener i edukator – prowadził szkolenia dla związków zawodowych w zakresie przywództwa i negocjacji[1].
W latach 1981–1993 był drużynowym 29 Bielskiej Drużyny Harcerskiej „Szara” (później 1 BDH „Szara”) im. Aleksego Dawidowskiego[3], następnie przewodniczącym kręgu instruktorskiego „Widnokręgi” przy Wydziale Starszoharcerskim Chorągwi Bielskiej ZHP, instruktorem Wydziału Starszoharcerskiego tej chorągwi i członkiem komendy Hufca Beskidzkiego ZHP.
W latach 80. zaangażowany w działalność Ruchu Harcerskiego. W okresie 1989–1995 członek Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej – komendant Hufca Harcerek i Harcerzy ZHR na Podbeskidziu, członek Głównej Kwatery Harcerzy i Komisji Rewizyjnej ZHR (1993-1995)[4].
Ponownie jako członek ZHP – w latach 2004–2016 – był szefem ówczesnego Schroniska na Głodówce, a od 2005 prezesem Fundacji Harcerstwa Polskiego Schronisko Głodówka. Komendant Podhalańskiego Hufca ZHP im. Kurierów Tatrzańskich, powołanego w 2011 roku[5]. Współorganizator obchodów 100-lecia harcerstwa w Zakopanem w 2013 roku.
Na XXXVIII Zjeździe ZHP w 2013 roku wybrany na czteroletnią kadencję na funkcję wiceprzewodniczącego ZHP[1], kierował pracami i dyskusjami nad prawem harcerskim[6]. Był też szefem zespołu ds. finansowania ZHP. Członek kadry kursów instruktorskich „Ręka Metody[7]”. W kolejnej kadencji władz naczelnych ZHP członek Rady Naczelnej ZHP w latach 2019-2022[8], m.in. członek zespołu RN ds. reformy Systemu Instrumentów Metodycznych[9].
Po XXXIX Zjeździe ZHP odchodzi[10] z organizacji protestując przeciwko kierunkowi zmian.
Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”[11].
Ma czworo dzieci z pierwszego małżeństwa i dwoje z drugiego. Razem z drugą żoną prowadzi własną działalność gospodarczą w branży turystycznej[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Rada Naczelna ZHP. Związek Harcerstwa Polskiego. [dostęp 2023-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-31)].
- ↑ Historia – TS PODBESKIDZIE BIELSKO-BIAŁA [online], tspodbeskidzie.pl [dostęp 2024-11-18].
- ↑ Historia 1 Beskidzkiej Drużyny Harcerzy "Szara" im Aleksego Dawidowskiego. 1 Beskidzka Drużyna Harcerzy "Szara" im. Aleksego Dawidowskiego. [dostęp 2017-12-09].
- ↑ Ewa Borkowska-Pastwa, Renata Adrian-Cieślak, Urszula Kret: Starszyzna Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej 1989–2022. Warszawa: Wydawnictwo ZHR, 2023, s. 44. ISBN 978-83-87899-32-5.
- ↑ Powołano do życia Podhalański Hufiec ZHP. Dziennik Polski - Region Podhalański, 2011-10-27. [dostęp 2017-12-09].
- ↑ Marian Antonik. Prawo harcerskie nie jest dogmatem. „Harcerz Rzeczypospolitej”, 2015-01-25. [dostęp 2017-12-06].
- ↑ "Ręka Metody" | harcerstwo | Polska [online], rpm-reka-metody [dostęp 2024-11-18] (pol.).
- ↑ Uchwała Rady Naczelnej ZHP nr 36/XL z dn. 2019-05-25
- ↑ Uchwała Rady Naczelnej ZHP nr 75/XL z dn. 2021-04-22
- ↑ Facebook - strona prywatna M.A. [online], www.facebook.com [dostęp 2022-05-22].
- ↑ Decyzja Przewodniczącego ZHP nr 92/2022 z dn. 2022-05-17
