| Data i miejsce urodzenia |
2 lipca 1890 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 września 1948 |
| Zawód, zajęcie |
polski dziennikarz, działacz społeczny |
| Stanowisko |
prezes Oddziału PTK w Toruniu |
Marian Sydow (ur. 2 lipca 1890 w Szamotułach, zm. 20 września 1948 w Toruniu[1]) – polski dziennikarz i działacz społeczny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego rodzicami byli adwokat Józef Sydow i Bronisława Kospoth-Pawłowska, starszym bratem historyk muzyki Bronisław Edward Sydow. w 1908 roku ukończył Gimnazjum Klasyczne w Starogardzie Gdańskim i podjął studia bibliotekarskie na Uniwersytecie w Lipsku[2].
W 1911 wyemigrował wraz z bratem do Chile. Pracował tam jako nauczyciel w Liceum Ojców Werbistów w Santiago, sekretarz i bibliotekarz Polskiego Koła Kulturalnego im. Ignacego Domeyki (którego był współzałożycielem), a także korespondent czasopism polsko-amerykańskich. W latach 1918–1919 jako wolny słuchacz studiował język i literaturę hiszpańską na Universidad de Chile[2].
W 1920 wrócił do Polski i zatrudnił się jako nauczyciel geografii w progimnazjum w Mogilnie. Od lipca do listopada 1920 służył ochotniczo w Wojsku Polskim. W latach 1921-1926 pracował w ukazującej się w Toruniu gazecie „Słowo Pomorskie”. W 1927 krótko pracował w Kuratorium Okręgu Szkolnego Poleskiego w Brześciu nad Bugiem oraz jako szef propagandy w Pomorskiej Elektrowni Krajowej „Gródek”. W 1928 wrócił do Torunia, gdzie zajmował się udzielaniem lekcji języków obcych[2].
Od 1 stycznia 1935 roku pracował jako sekretarz i bibliotekarz w Instytucie Bałtyckim, przeprowadził się do Gdyni, gdzie przeniosła się ta instytucja[3]. Po wybuchu II wojny światowej 15 września 1939 roku został aresztowany. Po kilku dniach otrzymał zwolnienie. Wrócił do Torunia, gdzie spędził czas okupacji, pracując w księgarni B. Westphala[4].
Po wojnie został zatrudniony jako referent w Wydziale Kultury Urzędu Wojewódzkiego w Toruniu (1945–1946), a następnie w Starostwie Powiatowym (1946–1947)[4].
Od 30 listopada 1945 pracował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, gdzie prowadził lektorat języka hiszpańskiego. W 1947 roku został zastępcą kierownika Zbiornicy Księgozbiorów Zabezpieczonych Biblioteki Uniwersyteckiej[4].
W 1921 był jednym z założycieli oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Toruniu, był członkiem jego zarządu i prezesem[4]. Spadkobierca Oddziału PTK, Oddział Miejski Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Toruniu, otrzymał imię Mariana Sydowa[5].
Został pochowany na cmentarzu św. Jerzego[6].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Toruń, jego dzieje i zabytki (1929)
- Księga pamiątkowa dziesięciolecia Pomorza (1930, redaktor naczelny)
- Najciekawsze osobliwości m. Torunia z dawnych i nowszych czasów (1933)
Opracowano na podstawie Toruńskiego Słownika Biograficznego[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przybyszewski 2002 ↓, s. 222, 224.
- ↑ a b c Przybyszewski 2002 ↓, s. 222.
- ↑ Przybyszewski 2002 ↓, s. 222-223.
- ↑ a b c d e Przybyszewski 2002 ↓, s. 223.
- ↑ Przybyszewski 2002 ↓, s. 224.
- ↑ Niedzielska 1992 ↓, s. 44.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Magdalena Niedzielska, Toruńskie cmentarze, Toruń: Towarzystwo Naukowe w Toruniu, 1992, ISBN 83-85196-66-8.
- Kazimierz Przybyszewski, Sydow Marian Wincenty Witold Władysław, [w:] Krzysztof Mikulski (red.), Toruński Słownik Biograficzny, t. 3, Toruń: Towarzystwo Miłośników Torunia, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, 2002.
