Martin Haspelmath (ur. 2 lutego 1963 w Hoya) – niemiecki językoznawca. Zajmuje się strukturą składniową i morfologiczną języków w ujęciu historycznym i porównawczym oraz kontaktami językowymi^[1]. Jego badania koncentrowały się pierwotnie na językach europejskich, zwłaszcza lezgińskim, ale w nowszych pracach skupia się na badaniu i wyjaśnianiu uniwersaliów językowych^[1].

Kształcił się w Wiedniu, Kolonii, Buffalo i Moskwie. Doktoryzował się w 1993 roku na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim. W 1998 roku został zatrudniony w Instytucie Antropologii Ewolucyjnej im. Maxa Plancka (Max-Planck-Institut für evolutionäre Anthropologie)^[1]. Obecnie (2020) jest pracownikiem Instytutu Historii Ludzkości im. Maxa Plancka (Max-Planck-Institut für Menschheitsgeschichte)^[2].

Od 2005 roku członek Academia Europaea^[3].

• A grammar of Lezgian (1993)
• Indefinite pronouns (1997)
• From space to time: Temporal adverbials in the world’s languages (1997)
• Understanding morphology (2002)