Maszyna kalkulacyjna – maszyna licząca przeznaczona do wykonywania działań arytmetycznych: dodawania, odejmowania oraz mnożenia i dzielenia[2].
Mechaniczne maszyny kalkulacyjne pełniły funkcje wprowadzonych później do użytku elektronicznych kalkulatorów czterodziałaniowych.
Podział
[edytuj | edytuj kod]- funkcjonalność
- ręczne
- półautomatyczne – wykonujące automatycznie część czynności, np. dzielenie
- automatyczne – wykonujące automatycznie dzielenie i mnożenie
- wykonanie
- mechaniczne
- napęd ręczny, najczęściej korbą, rzadziej dźwignią
- napęd elektryczny
- elektroniczne[3], obecnie nazywane kalkulatorami
- mechaniczne
- wprowadzanie danych[4]
- dźwigniowe – najwolniejsze
- klawiszowe
- 10-klawiszowe – najłatwiejsze
- z pełną klawiaturą – najszybsze, ale wymagające wprawy i trudne przy wprowadzaniu bezwzrokowym (bez patrzenia na klawiaturę)
- ze skróconą klawiaturą
Maszyna do fakturowania
[edytuj | edytuj kod]Z połączenia maszyny do pisania i maszyny kalkulacyjnej powstała maszyna do fakturowania.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Instrukcja https://retro.pewex.pl/472901
- ↑ Stefan Gabryś, Jan Kardasiewicz „Maszyny Biurowe”, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1974, s. 93.
- ↑ Stefan Gabryś, Jan Kardasiewicz „Maszyny Biurowe”, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1974, s. 183.
- ↑ Tadeusz Walczak „Maszyny liczące: mechanizacja i automatyzacja przetwarzania danych”, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1968, s. 58.[1]