![]() | |
Data urodzenia |
10 stycznia 1992 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
Mateusz Lachowski (ur. 10 stycznia 1992) – polski dziennikarz, reżyser i korespondent wojenny. Współpracował z TVN24, Polsat News[1] oraz Newsweek Polska[2]. Reporter programu 19.30 TVP.[3]
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 2008 r. ukończył gimnazjum im. Stanisława Staszica w Hrubieszowie, a w 2011 r. ukończył I Liceum im. Stanisława Staszica w Lublinie[4]. W 2012 r. ukończył roczne Policealne Studio Aktorskie Lart Studio[5]. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, które ukończył z tytułem magistra prawa[6]. W latach 2014–2015 na tej samej uczelni studiował również politologię ze specjalizacją dziennikarską. W latach 2017–2019 studiował reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi w ramach czego wyreżyserował trzy etiudy studenckie i uczestniczył w produkcji dwóch innych.[7]


Kariera
[edytuj | edytuj kod]Prowadzi kanał z reportażami i wywiadami „Korespondent PL” na platformie YouTube, który 2 listopada 2024 subskrybowało ok 179 tys. użytkowników[8]. Na kanale znajdują się reportaże z miejsc konfliktów wojennych – przede wszystkim z wojny w Ukrainie, Bliskiego Wschodu oraz komentarze bieżące spraw związanych z geopolityką. Gośćmi na jego kanale byli m.in. doktor Jacek Bartosiak, Jarosław Wolski, profesor Antoni Dudek, płk Piotr Lewandowski, Piotr Zychowicz, Krystyna Kurczab-Redlich[6].

Zdobył nagrody za najlepszy film i reżyserię na młodzieżowym Unia Film Festival w 2011 roku[9]. W trakcie nauki w Łódzkiej Szkole Filmowej wyreżyserował kilka filmów krótkometrażowych. Był też II reżyserem na planie dwóch filmów pełnometrażowych[10]. Dla TVP wyreżyserował też dwa odcinki historycznego serialu telewizyjnego „Niezłomni”[11]. Nominowany do Telekamer 2023 w kategorii „infornacje”.[12]
Od 24 lutego 2022 r. relacjonował na miejscu inwazję Rosji na Ukrainę[13][14], m.in. masakrę w Buczy[15]. Współpracował z TVN24[16][17][18][19][20], Radiem Zet[21], Super Expressem[22], RMF FM[22], Vogue Polska[23]. Od lipca 2022 r. do października 2023 r. był stałym korespondentem Polsat News z placówką w Kijowie[24][25][26]. Informował z miejsca wydarzeń m.in. o wyzwoleniu Chersonia[27] i upadku Bachmutu[28]. Udzielał wywiadów m.in. dla Dzień dobry TVN[29], magazynu Viva![30] i Gazety Wyborczej[31]. Jest autorem reportaży wojennych wyemitowanych w Newsweek Polska[32] oraz w Polsat News, takich jak „Anioły Bachmutu”[33]. We wrześniu 2022 r. znalazł się na okładce magazynu Press[34]. W październiku i listopadzie 2023 r. relacjonował wojnę Izraela z Hamasem. Przebywał wtedy w Izraelu, Autonomii Palestyńskiej i na obrzeżach Strefy Gazy[35]. 21 grudnia 2023 r. rozpoczął pracę dla Telewizji Polskiej jako reporter programu 19.30[36][37].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Mateusz Lachowski w relacji z Kijowa: Dziewięć godzin w kolejce do sklepu – dla magazynu Vogue.
- Lista artykułów przygotowanych przez Mateusza Lachowskiego dla tygodnika Newsweek.
- Wypadek polskiej kolumny, o którym nikt nie miał usłyszeć. Milczenie rządu i Ukrainiec zostawiony sam sobie – dla WP.PL
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]
- 2018: Moje dobre życie – film dokumentalny o młodych rodzicach; etiuda szkolna[38]
- 2018: Powrót do domu – film fabularny, krótkometrażowy; etiuda szkolna[38]
- 2020: Żelazne numery – dokument o sanitariuszach przygotowujących się do wojny we wschodniej Ukrainie[39]
- 2020: Różne drogi do świętości jako drugi reżyser w filmie Anieli Gabryel[38]
- 2021: Biały Potok jako drugi reżyser w filmie Michała Grzybowskiego[38]
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- 2022 – Nagroda Dziennikarz Obywatel przyznana przez Towarzystwo Dziennikarskie[40]
- 2022 – III miejsce w konkursie na Dziennikarza Roku Grand Press[41]
- 2022 – Wyróżnienie Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego[42]
- 2023 – Laureat nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy RP „Zielony Prus” w kategorii Młody Dziennikarz[43]
- 2023 – Medal „Lublin Bohaterom” odebrany z rąk Prezydenta Miasta Lublina Krzysztofa Żuka[44]
- 2023 – Nominacja do Telekamery 2023 w kategorii informacje[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mateusz Lachowski korespondentem Polsat News w Ukrainie [online], Polsat News [dostęp 2022-09-01] (pol.).
- ↑ Mateusz Lachowski korespondentem Polsat News w Ukrainie i autorem w „Newsweek Polska” [online], Press.pl [dostęp 2024-01-03] (pol.).
- ↑ Kim jest Mateusz Lachowski, nowy reporter "19.30" w TVP. Oto duża z nim rozmowa [online], Press.pl [dostęp 2024-11-12] (pol.).
- ↑ Jesienne spotkania z absolwentami [online], I Liceum Ogólnokształcące im. ks. Stanisława Staszica w Hrubieszowie [dostęp 2022-09-01] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-01] .
- ↑ mateusz lachowski [online], Lart Studio [dostęp 2022-09-01] .
- ↑ a b Odpowiedzialność żołnierza za zbrodnie wojenne a instytucja rozkazu na przykładzie inwazji Rosji na Ukrainę [online], uj.edu.pl [dostęp 2024-04-28] (ang.).
- ↑ Mateusz Lachowski / Szkolne Archiwum Filmowe [online], filmpolski.pl [dostęp 2024-11-15] .
- ↑ Mateusz Lachowski - Korespondent PL [online], YouTube [dostęp 2024-11-12] (pol.).
- ↑ UFF 2011 [online], Unia Film Festival, 13 sierpnia 2022 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
- ↑ FilmPolski.pl – Mateusz Lachowski [online], pl/fp/index.php?osoba=11165164 [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ TVP Info startuje z własnym serialem dokumentalnym pt. „Niezłomni” [online], wirtualnemedia.pl, 1 marca 2021 [dostęp 2024-01-02] (pol.).
- ↑ a b Telekamery Tele Tygodnia 2023. To już ostatnie dni głosowania! [online], RMF FM [dostęp 2024-11-12] (pol.).
- ↑ Mateusz Lachowski od pierwszego dnia wojny jest w Ukrainie.'W Polsce jestem takim trochę francuskim pieskiem’ [online], Wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-09-06] (pol.).
- ↑ "Wiadomości" TVP [21.12]. Mateusz Lachowski twarzą nowego programu TVP – Kultura [online], onet.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ Mateusz Lachowski korespondentem Polsat News w Ukrainie, zaczął pisać też dla ‘Newsweeka’ [online], Wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-09-06] (pol.).
- ↑ Lachowski: sam widziałem ponad 60 ciał – oglądaj w TVN24 GO [online], tvn24.pl [dostęp 2022-09-06] (pol.).
- ↑ Mateusz Lachowski o sytuacji w Buczy pod Kijowem: media podały, że rozstrzelano większość mężczyzn od 16 do 60 lat [online], TVN24, 2 kwietnia 2022 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
- ↑ Oni wiedzą, za co się biją, i nie chcą się tylko bronić [online], TVN24, 11 marca 2022 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
- ↑ Mateusz Lachowski z Kijowa: W nocy był atak na północne przedmieścia. Duża bitwa o Kijów się zbliża [online], TVN24, 12 marca 2022 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
- ↑ Sytuacja w Ukrainie. Mateusz Lachowski z „pierwszej pozycji wojsk ukraińskich”: przywiozłem bardzo dobrą wiadomość [online], TVN24, 22 marca 2022 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
- ↑ Mateusz Lachowski: Ukraińscy żołnierze mają siłę. Wielu mówi, że wojna może trwać lata. [dostęp 2022-09-06].
- ↑ a b RELACJA Z FRONTU [NA ŻYWO Gość: Mateusz Lachowski, korespondent wojenny | Raport Złotorowicza]. [dostęp 2022-09-06].
- ↑ Mateusz Lachowski w relacji z Kijowa: Dziewięć godzin w kolejce do sklepu [online], Vogue Polska, 4 marca 2022 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
- ↑ Mateusz Lachowski korespondentem Polsat News w Ukrainie [online], Polsat [dostęp 2022-09-06] (pol.).
- ↑ Korespondent Polsat News doceniony przez ukraińskie media [online], polsatnews.pl, 15 lipca 2023 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
- ↑ Zacięte walki o Bachmut. Reporter Polsat News w schronie z żołnierzami [online], polsatnews.pl, 9 lutego 2023 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
- ↑ MATEUSZ LACHOWSKI Z WYZWOLONEGO CHERSONIA. Życie Ukraińców pod okupacją, euforia na ulicach. [dostęp 2024-01-03].
- ↑ Sylwia Bagińska , „Bachmut upadł”. Polski dziennikarz wiedział już w nocy [online], wiadomosci.wp.pl, 21 maja 2023 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
- ↑ Wojna oczami korespondenta. „Żołnierze mówią, że tylko głupi się nie boi” [online], dziendobry.tvn.pl, 12 czerwca 2022 [dostęp 2024-01-03] (pol.).
- ↑ Wojna to emocje, których nie da się porównać z żadnymi innymi, mówią korespondenci wojenni [online], Viva.pl [dostęp 2024-01-03] (pol.).
- ↑ Dorota Roman , Reporter wojenny: Ukraińcy nie mają wątpliwości. Nie ma negocjacji, dopóki Rosjanie nie opuszczą ich kraju [online], wyborcza.pl, 21 lutego 2023 [dostęp 2024-01-03] .
- ↑ Mateusz Lachowski korespondentem Polsat News w Ukrainie i autorem w „Newsweek Polska” [online], Press.pl [dostęp 2022-09-06] (pol.).
- ↑ Anioły Bachmutu. Reportaż Mateusza Lachowskiego.. [dostęp 2024-01-03].
- ↑ Nowy „Press”: Lachowski o swojej pierwszej wojnie, a także Gugała, Burzyńska, Klarenbach i ekipa Zełenskiego [online], Press.pl [dostęp 2022-09-06] (pol.).
- ↑ Gaza to piekło. "Najgorsze miejsce, w jakim byłem" | Newsweek [online], newsweek.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ "Wiadomości" TVP [21.12]. Mateusz Lachowski twarzą nowego programu TVP – Kultura [online], onet.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ Mateusz Lachowski: wiek, pochodzenie, rodzina, Ukraina. Kim jest dziennikarz nowych "Wiadomości"? [online], radiozet.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ a b c d Mateusz Lachowski w bazie filmpolski.pl
- ↑ Fokus: Dokument cz. II [ONLINE] [online], Centrum Kultury w Lublinie [dostęp 2022-09-01] (pol.).
- ↑ Towarzystwo Dziennikarskie wybrało swoje władze. Mateusz Lachowski z nagrodą Dziennikarz Obywatel [online], Wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-10-10] (pol.).
- ↑ Redakcja, Mateusz Lachowski trzeci w konkursie Grand Press [online], Newsweek, 13 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-15] (pol.).
- ↑ Gandor i Reszka laureatami Nagrody Woyciechowskiego 2022 [online], eurozet.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ „PRUSY” ZOSTAŁY ROZDANE | Stowarzyszenie Dziennikarzy RP Dolny Śląsk [online], 11 stycznia 2023 [dostęp 2024-01-01] (pol.).
- ↑ Mateusz Lachowski z medalem „Lublin Bohaterom” [online], 30 listopada 2023 [dostęp 2024-01-01] (pol.).