Klasa | |
---|---|
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
maj 1917 |
Wodowanie |
26 marca 1921 |
Marine nationale | |
Wejście do służby |
1922 |
Wycofanie ze służby |
1936 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość |
75,5 m |
Szerokość |
6,7 m |
Zanurzenie |
3,57 m |
Rodzaj kadłuba |
dwukadłubowy |
Napęd | |
2 silniki Diesla o łącznej mocy 2900 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1640 KM 2 śruby | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg |
powierzchnia: 2800 Mm przy 11 w. |
Uzbrojenie | |
1 działo kal. 75 mm, 8 torped, 27 min | |
Wyrzutnie torpedowe |
6 x 450 mm (4 na dziobie, 2 na rufie) |
Załoga |
48 |
Maurice Callot – francuski oceaniczny podwodny stawiacz min z okresu okresu międzywojennego. Został zwodowany 26 marca 1921 roku w stoczni Forges et Chantiers de la Gironde w Bordeaux, a ukończono go w 1922 roku. Okręt służył w Marine nationale do 1936 roku.
Projekt i dane taktyczno–techniczne
[edytuj | edytuj kod]„Maurice Callot” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1917 roku[1]. Był pierwszym zaprojektowanym i zbudowanym we Francji podwodnym stawiaczem min.
„Maurice Callot” był oceanicznym okrętem podwodnym o konstrukcji dwukadłubowej. Długość całkowita wynosiła 75,5 metra, szerokość 6,7 metra i zanurzenie 3,57 metra[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 931 ton, a w zanurzeniu 1298 ton[1][2][3]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa dwusuwowe silniki diesla Schneider o łącznej mocy 2900 koni mechanicznych (KM)[1][2]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne o łącznej mocy 1640 KM[1]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 16,5 węzła na powierzchni i 10,5 węzła w zanurzeniu[1][2][3]. Zasięg wynosił 2800 Mm przy prędkości 11 węzłów w położeniu nawodnym oraz 118 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą[1][4].
Głównym uzbrojeniem okrętu było 27 min, które umieszczone były początkowo wewnątrz kadłuba sztywnego (systemu Lebeufa)[1][4]. Uzbrojenie uzupełniało sześć wyrzutni torped kalibru 450 mm (cztery wewnętrzne na dziobie i dwie na rufie), z łącznym zapasem 8 torped oraz pokładowe działo kal. 75 mm[1][3]. Załoga okrętu składała się z 3 oficerów oraz 45 podoficerów i marynarzy[1][4].
Budowa i przebieg służby
[edytuj | edytuj kod]„Maurice Callot” zbudowany został w stoczni Forges et Chantiers de la Gironde w Bordeaux[1][4]. Stępkę okrętu położono w maju 1917 roku[4], został zwodowany 26 marca 1921 roku[1][4], a ukończono go w 1922 roku[4]. Okręt otrzymał nazwę na cześć francuskiego dowódcy okrętu podwodnego „Pluviôse” Maurice’a Callota, w katastrofie którego zginął w 1910 roku[5][a].
W trakcie służby zmodyfikowano układ minowy okrętu: zmieniono system stawiania min Lebeufa na system Fenaux, w którym miny były przechowywane w szybach umieszczonych w zewnętrznych zbiornikach balastowych, z bezpośrednim mechanizmem zwalniającym[1][4]. Okręt zakończył służbę w 1936 roku i został skreślony z listy floty[1][4].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 213.
- ↑ a b c d Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 159.
- ↑ a b c J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 536.
- ↑ a b c d e f g h i Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 160.
- ↑ Pierre Félix Maurice CALLOT. Ecole Navale. [dostęp 2016-11-18]. (fr.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
- Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
- Pierre Félix Maurice CALLOT. Ecole Navale. [dostęp 2016-11-18]. (fr.).