Megaregion (t. megaregion fizycznogeograficzny) – wielkopowierzchniowa jednostka podziału fizycznogeograficznego, wyróżniona przede wszystkim na podstawie uwarunkowanych neotektonicznie makroform ukształtowania powierzchni. Megaregiony są najwyższymi i największymi jednostkami regionalizacji fizycznogeograficznej - wyróżnia się je w obrębie kontynentów (części świata).

W regionalizacji fizycznogeograficznej zgodnej z uniwersalną klasyfikacją dziesiętną Międzynarodowej Federacji Dokumentacji megaregiony oznacza się jedną cyfrą. W Europie wyróżnia się dziewięć megaregionów:

I. Europa Północna

0 Archipelagi Europy Północnej

1 Półwysep Fennoskandzki

II. Europa Zachodnia

2 Wyspy Brytyjskie

3 Pozaalpejska Europa Środkowa

4 Region alpejski

5 Region karpacki

III. Europa Południowa

6 Wyspy i półwyspy Morza Śródziemnego

IV. Europa Wschodnia

7 Krym i Kaukaz

8 Niż Wschodnioeuropejski

9 Ural

W granicach megaregionów wyróżnia się mniejsze jednostki - prowincje.

• Jerzy Kondracki W sprawie fizycznogeograficznego podziału Europy w klasyfikacji dziesiętnej, "Przegląd Geograficzny" tom XXXVII, z.3, 1965, str. 539-547
• Jerzy Kondracki (red.) Problemy regionalizacji fizycznogeograficznej. Materiały z sympozjum zorganizowanego przez Polskie Towarzystwo Geograficzne w dniach 16-24 września 1966 r., Instytut Geografii Polskiej akademii Nauk, Prace Geograficzne nr 69, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1968
• Jerzy Kondracki Podstawy regionalizacji fizycznogeograficznej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969
• JerzyJ. Kondracki JerzyJ., Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2, OCLC 830133845 . Brak numerów stron w książce