Artykuł ten został zgłoszony do umieszczenia na stronie głównej w rubryce „Czy wiesz”.
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.

Meir Auerbach

Macewa Meira Auerbacha na Górze Oliwnej
Data i miejsce urodzenia	10 lutego 1815 Dobra
Data i miejsce śmierci	8 maja 1878 Jerozolima
Miejsce pochówku	Góra Oliwna
Naczelny Rabin Jerozolimy (aszkenazyjski)
Okres sprawowania	1860
Wyznanie	judaizm
Multimedia w Wikimedia Commons

Meir Auerbach (ur. 10 lutego 1815 w Dobrej, zm. 8 maja 1878 w Jerozolimie) – żydowski teolog, talmudysta, od 1860 roku naczelny rabin aszkenazyjski w Jerozolimie.

Pochodził ze znanej rodziny rabinów^[1][2]. Jego ojciec, Izaak (Jicchak) Auerbach był rabinem w Płocku i Łęczycy, był potomkiem Chaima Auerbacha^[2]. W 1840 roku został rabinem, a w 1846 roku został wybrany przewodniczącym bejt dinu w Kole, gdzie pracował przez 9 lat. Następnie, do 1860 roku, pełnił funkcję rabina Kalisza^[2][3].

W 1860 roku wyjechał do Palestyny i osiedlił się w Jerozolimie. Był organizatorem jesziwy oraz niezależnej organizacji aszkenazyjskich szojchetów. Wraz z rabinem Samuelem Salantem założył organizację charytatywną Wa’ad ha-Kelali^[3]. Od 1860 roku pełnił funkcję naczelnego aszkenazyjskiego rabina Jerozolimy^[2][3][1]. Był także honorowym przewodniczącym jesziwy Ec Chaim, szpitala oraz szkoły w Jerozolimie^[2].

Według legendy, gdy książę koronny Imperium Rosyjskiego, syn Aleksandra II, miał ciężko zachorować, rosyjski konsul w Jerozolimie miał zwrócić się do niego z prośbą o modlitwę w intencji księcia. Modlitwa Auerbacha i innych żydowskich uczonych miała doprowadzić do cudownego uzdrowienia księcia, a cesarz miał przesłać mu w podziękowaniu list^[2].

Był autorem księgi Imrej Bina (hebr. ‏אמרי בינה‎), interpretacji i responsów. Większość jego twórczości nigdy nie została wydana^[3]. W Jerozolimie istnieje bet midrasz jego imienia^[2].