Melvil Poupaud (2006) | |
Data i miejsce urodzenia |
26 stycznia 1973 |
---|---|
Zawód |
aktor, reżyser, scenarzysta, producent filmowy |
Lata aktywności |
od 1983 |
Melvil Poupaud (ur. 26 stycznia 1973 w Paryżu[1]) – francuski aktor, reżyser, scenarzysta i producent filmowy[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne lata
[edytuj | edytuj kod]Jego imię zostało zaczerpnięte od amerykańskiego powieściopisarza i poety Hermana Melville’a przez jego matkę Chantal Poupaud[3]. Ma brata Stanislasa znanego jako Yarol Poupaud, gitarzysta francuskiej grupy rockowej F.F.F. (Fédération Française de Fonk; „Fonk” to miks słów Rock i Funk)[4] powstałej w 1987 roku na przedmieściach Paryża.
W wieku dziesięciu lat Melvil nagrywał kamerę wideo krótkie filmy w swojej sypialni. Rok później zadebiutował na dużym ekranie w dramacie fantasy Miasteczko piratów (La ville des pirates, 1984)[5].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Mając piętnaście lat otrzymał nominację do nagrody Cezara za rolę Thomasa w melodramacie Piętnastolatka (La Fille de 15 ans, 1989)[6]. W melodramacie Jeana-Jacques’a Annauda Kochanek (The Lover, 1991) pojawił się jako młodszy brat.
Rola Niemca w komediodramacie Normalne ludzie są niewyjątkowi (Les Gens normaux n'ont rien d'exceptionnel, 1993) przyniosła mu kolejną nominację do Cezara. Następnie zagrał postać syna aptekarza w dramacie Elisa (Élisa, 1994) u boku Vanessi Paradis i Gérarda Depardieu. W komedii romantycznej Érica Rohmera Opowieść letnia (Conte d'été, 1996) wystąpił jako zakochany student, który spędza wakacje w bretońskim miasteczku Dinard. W dreszczowcu Genealogia zbrodni (Généalogies d'un crime, 1996) z udziałem Michela Piccolia i Andrzeja Seweryna jako socjopatyczny zabójca swojej ciotki-psychoanalityczki (Catherine Deneuve) zdobył wiele pochwał krytyków. W adaptacji powieści Marcela Prousta Czas odnaleziony (Le Temps retrouvé, 1999) jako książę de Foix partnerował takim sławom jak Catherine Deneuve, Emmanuelle Béart, Vincent Pérez, John Malkovich i Patrice Chéreau.
W 2002 roku zrealizował swoją pierwszą solową płytę „Simple appareil”. Zagrał francuskiego męża, który rozwodzi się z amerykańska poetką (Naomi Watts) w zaawansowanej ciąży w komedii romantycznej Jamesa Ivory Rozwód po francusku (Le Divorce, 2003)[7] u boku Kate Hudson, Thierry'ego Lhermitte, Glenn Close i Jeana-Marca Barr. Za postać odnoszącego sukcesy fotografa mody, który dowiaduje się, że cierpi na raka w dramacie François Ozona Czas, który pozostał (Le Temps qui reste, 2004) z Jeanne Moreau został uhonorowany nagrodą na festiwalu filmowym w Valladolid (Hiszpania). W filmie Andy’ego i Larry’ego Wachowskich Speed Racer (2008) pojawił się jako komentator sportowy.
Zasiadał w jury Złotej Kamery na 68. MFF w Cannes (2015).
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Filmy fabularne
[edytuj | edytuj kod]Rok | Tytuł | Rola |
---|---|---|
1984 | Miasteczko piratów (La ville des pirates) | Malo |
1985 | Wyspa skarbów | Jim Hawkins |
L'éveillé du Pont de l'Alma | Michel | |
1989 | La Fille de 15 ans | Thomas |
1991 | Kochanek (L'Amant) | młodszy brat |
1993 | A la belle étoile | Mathieu |
Archipel | Michel Rivière | |
Les Gens normaux n'ont rien d'exceptionnel | Niemiec | |
1994 | Fado, większy i mniejszy (Fado majeur et mineur) | Antoine |
Elisa (Élisa) | syn aptekarza | |
3000 scénarios contre un virus (segment Bavardages en sida mineur) | ||
La Vie de Marianne (TV) | Valville | |
1995 | Hillbilly Chainsaw Massacre | Ron |
Tamte pomyślne dni (Le Plus bel âge...) | Axel | |
Trzy życia i tylko jedna śmierć (Trois vies & une seule mort) | Martin | |
Le Plus bel âge | Axel | |
Niewinne kłamstwa (Les Pêchés mortels) | Louis Bernard | |
1996 | Le Journal du séducteur | Grégoire Moreau |
Opowieść letnia (Conte d'été) | Gaspard | |
Genealogia zbrodni (Généalogies d'un crime) | René | |
1997 | Marianne | Valville |
Nasze jest niebo (Le Ciel est à nous) | Lenny | |
1998 | Souvenir | Charles |
Kidnaperzy (Les Kidnappeurs) | Armand Carpentier | |
1999 | Czas odnaleziony (Le Temps retrouvé) | książę de Foix |
2000 | Korzeń Serca (A Raiz do Coração) | Vicente Corvo |
Combat d’amour en songe | Paul | |
La Chambre obscure | Bertrand | |
2001 | Reines d'un jour | Ben |
2002 | Uczucia (Les Sentiments) | Jacques |
2003 | Rozwód po francusku (Le Divorce) | Charles-Henri de Persand |
Hotel Shimkent (Shimkent hôtel) | Alex | |
2004: | Czas, który pozostał (Le Temps qui reste) | Romain |
TerapiaEros (Je suis votre homme) | Bruno | |
2005 | Ce film est projeté dans 1 salle(s) | |
2007 | Zagubiony człowiek (Un Homme Perdu) | Thomas |
Szukając miłości (Broken English) | Julien | |
W kierunku do zera (L'Heure zéro) | Guillaume Neuville | |
2008 | Świąteczne opowieści (Un Conte de Noël) | Ivan |
Speed Racer | komentator Johnny 'Goodboy' Jones | |
Otwarcie (The Brøken) | Stefan Chambers | |
2009 | Lucky Luke (Lucky Luke) | Jesse James |
2010 | Inny świat (L'autre monde) | Vincent |
2012 | Na zawsze Laurence (Laurence Anyways) | Laurence Alia |
2019 | Oficer i szpieg (J'accuse) | mecenas Labori |
Seriale TV
[edytuj | edytuj kod]- 1994: 3000 scénarios contre un virus
- 1994: La Vie de Marianne jako Valville
Filmy krótkometrażowe
[edytuj | edytuj kod]- 1984: Qui es-tu Johnny Mac? jako Johnny Mac/Zabójca (także scenariusz i reżyseria)
- 1994: Boulevard Mac Donald (także scenariusz i reżyseria)
- 1999: Quelque chose (także scenariusz i reżyseria)
- 2001: Rémi jako Rémi (także scenariusz i reżyseria)
- 2003: Pronobis jako Philippe/bliźniak Philippe’a (także scenariusz i reżyseria)
- 2006: Melvil jako Melvil (także scenariusz i reżyseria)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Melvil Poupaud - Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2017-07-16]. (rum.).
- ↑ Melvil Poupaud. FDb.cz. [dostęp 2017-07-16]. (cz.).
- ↑ Melvil Poupaud. Listal. [dostęp 2017-07-16]. (ang.).
- ↑ Melvil Poupaud. MYmovies.it. [dostęp 2017-07-16]. (wł.).
- ↑ Melvil Poupaud. AlloCiné. [dostęp 2017-07-16]. (fr.).
- ↑ Melvil Poupaud. ČSFD.cz. [dostęp 2017-07-16]. (cz.).
- ↑ Melvil Poupaud. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-07-16]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Melvil Poupaud w bazie IMDb (ang.)
- Melvil Poupaud w bazie Filmweb