Michał Goliński

Data i miejsce urodzenia	17 marca 1981 Poznań
Wzrost	186 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub Lech Poznań SKS 13 Poznań
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1997–2004 Lech Poznań 132 (23) 2003 → Widzew Łódź (wyp.) 7 (1) 2005–2007 Groclin Grodzisk 43 (5) 2005 → Obra Kościan (wyp.) ? (?) 2006 → Lech Poznań (wyp.) 1 (0) 2007–2009 Zagłębie Lubin 55 (13) 2009–2011 Cracovia 16 (3) 2011 Warta Poznań 9 (0) 2012–2013 SKP Słupca ? (?) 2013 Nielba Wągrowiec 12 (6) 2013–2014 Warta Poznań 30 (4) 2014 Jarota Jarocin 17 (1) 2015 Warta Międzychód ? (?) 2015–2016 LKS Ślesin ? (?) 2017–2018 LZS Wronczyn ? (?) 2019 Lipno Stęszew
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2004–2008  Polska 5 (1)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Michał Goliński (ur. 17 marca 1981 w Poznaniu) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika, wychowanek Lecha Poznań, reprezentant Polski.

Znaczną część swojej kariery spędził w Lechu Poznań. Tam też zadebiutował w Ekstraklasie w sezonie 1998/1999 – było to 26 lutego w spotkaniu z Amicą Wronki (2:0)^[1]. W sezonie 1999/2000 zagrał już w 18 meczach ligowych.

Pierwszą bramkę dla Lecha w I lidze polskiej zdobył 16 listopada 2002 roku w meczu z Górnikiem Zabrze (3:1)^[2]. Pomocnik zagrał w 25 meczach ligowych i strzelił 2 bramki, a Lech zajął 11. miejsce w tabeli.

W popularnym Kolejorzu odnosił też pierwsze sukcesy na arenie krajowej – Puchar (w dwumeczu z Legią Warszawa – 2:0^[3], 0:1^[4]) i Superpuchar Polski (w meczu z Wisłą Kraków – 2:2, karne 4:1^[5]) w sezonie 2003/2004.

Jesienią tego samego sezonu przebywał jeszcze na wypożyczeniu w Widzewie Łódź^[6]. W barwach łódzkiego zespołu zadebiutował 30 sierpnia w meczu z Górnikiem Łęczna (0:1)^[7]. Jedyną bramkę podczas występów w Widzewie Łódź zdobył 13 września 2003 roku w meczu z Polonią Warszawa (2:1)^[8]. Mimo rocznego wypożyczenia zawodnik po rundzie jesiennej chciał wrócić do Poznania, na co nie godził się generalny menedżer - Andrzej Grajewski i zawodnik został zawieszony^[9].

Ostatecznie wobec piłkarza nie wyciągnięto konsekwencji i wrócił on do Poznania na rundę wiosenną^[10].

Po wygranej w Pucharze Polski z Lechem zadebiutował w jego barwach w europejskich pucharach. Zagrał w dwóch meczach II rundy eliminacyjnej Pucharu UEFA z rosyjskim Terekiem Grozny (0:1^[11], 0:1^[12]).

W przerwie zimowej sezonu 2004/2005, gdy był już gwiazdą poznańskiego zespołu trafił do Dyskobolii Grodzisk Wlkp.^[13]. Miał tam zastąpić Sebastiana Milę, który odszedł wtedy do Austrii Wiedeń^[14]. W klubie spod znaku Dyskobola zadebiutował 13 marca w meczu z Polonią Warszawa (5:0)^[15]. Pierwszą bramkę dla Groclinu zdobył natomiast 19 marca z GKS Katowice (3:1)^[16].

Zagrał w 10 meczach Dyskobolii i strzelił 1 bramkę. Zdobył z tym klubem Puchar Polski po dwumeczu z Zagłębiem Lubin (2:0^[17], 0:1^[18]) i zajął 2. miejsce w lidze.

W sezonie 2005/2006 znów zagrał w rozgrywkach Pucharu UEFA. Zaliczył tam dwa występy: ze słowacką Duklą Bańska Bystrzyca (4:1)^[19] w II rundzie eliminacyjnej oraz z francuskim RC Lens (2:4)^[20] w I rundzie.

Na wiosnę został wypożyczony do Lecha^[21].

W Dyskobolii występował do końca sezonu 2006/2007. Kolejny raz zdobył z klubem Puchar Polski (finał z Koroną Kielce – 2:0^[22]) oraz Puchar Ekstraklasy (finał z GKS Bełchatów – 1:0^[23]).

Przed rundą jesienną sezonu 2007/2008 przeszedł do Zagłębia Lubin. Już w pierwszym występie strzelił zwycięską bramkę w spotkaniu o Superpuchar Polski z GKS Bełchatów (1:0)^[24]. Debiut w Ekstraklasie w barwach klubu z Lubina zaliczył 27 lipca z Widzewem Łódź (2:1)^[25], a pierwszą bramkę w lidze strzelił 27 października z Zagłębiem Sosnowiec (2:1)^[26]. W Zagłębiu wystąpił też w dwóch meczach II rundy eliminacyjnej Ligi Mistrzów z rumuńską Steauą Bukareszt (0:1^[27], 1:2^[28]).

Sezon 2009/2010 rozpoczął jeszcze w Zagłębiu, ale ostatecznie przeszedł do Cracovii^[29]. W jej barwach zadebiutował 29 sierpnia z Koroną Kielce (1:1)^[30]. Pierwszą bramkę dla zespołu z Krakowa strzelił 22 listopada z Wisłą Kraków (1:0)^[31]. W marcu 2011 roku za porozumieniem stron opuścił klub^[32].

8 lipca 2011 roku podpisał kontrakt z I-ligową Wartą Poznań^[33]. W rundzie jesiennej wystąpił w 9 spotkaniach. 15 stycznia 2012 roku klub poinformował o rozwiązaniu kontraktu z pomocnikiem^[34].

W marcu został piłkarzem SKP Słupca^[35].

Na początku 2013 roku następnego został piłkarzem Nielby Wągrowiec^[36].

W lipcu został zgłoszony przez Wartę Poznań do rozgrywek II ligi w sezonie 2013/2014^[37].

Stan na 5 października 2013

Lech Poznań:

• Puchar Polski: 2003/2004
• Superpuchar Polski: 2003/2004

Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski:

• Puchar Polski: 2004/2005 i 2006/2007
• Puchar Ekstraklasy: 2006/2007

Zagłębie Lubin:

• Superpuchar Ekstraklasy: 2007/2008

l.p.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Rezultat	Rozgrywki	Grał	Uwagi	Raport
1.	12 lipca 2004	Chicago	Stany Zjednoczone	1-1	towarzyski	do 62'		[38]
2.	15 grudnia 2007	Kundu	Bośnia i Hercegowina	1-0	towarzyski (nieuznawany przez FIFA)	do 70'		[39]
3.	2 lutego 2008	Pafos	Finlandia	1-0	towarzyski (nieuznawany przez FIFA)	90'		[40]
4.	27 lutego 2008	Wronki	Estonia	2-0	towarzyski	90'		[41]
5.	26 marca 2008	Kraków	Stany Zjednoczone	0-3	towarzyski	od 64'		[42]

• 5 meczów w seniorskiej reprezentacji Polski. Goliński jest reprezentantem nr 779.
• 1 spotkanie w kadrze B seniorskiej reprezentacji Polski.

• Michał Goliński (piłkarz) w bazie 90minut.pl