Michał Misiorny, ps. „Michał Struczyński” lub „MIM” (ur. 27 września 1933 w Inowrocławiu, zm. 2 listopada 2005) – polski dziennikarz, krytyk, pisarz i tłumacz.

Maturę zdał w 1951 w Tczewie. W czasie nauki w szkole średniej działał w Związku Harcerzy Polskich (1945–1949) i w ZMP (1948–1950). Ukończył filologię niemiecką na Wydziale Filologii Uniwersytetu Poznańskiego. W latach 1951–1952 był nauczycielem w Solnicy i Jantarze w pow. Pruszcz Gdański. Od 1952 roku należał do PZPR^[1]. W latach 1954–1956 piastował urząd asystenta Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu oraz w latach 1956–1957 redaktora naczelnego tygodnika studenckiego „Wyboje”.

Jako dziennikarz publikował teksty m.in. w „Tygodniku Zachodnim” (1958–1960), „Głosie Szczecińskim” (1960–1965), „Literach”. W latach 1972–1990 był kierownikiem działu kulturalnego „Trybuny Ludu”. W kolejnych latach do 1995 piastował stanowisko redaktora wydawnictw „Panda” i „Real Press”. Publikował głównie eseje i artykuły krytyczno-literackie. Jest autorem wielu tłumaczeń z różnych dziedzin, głównie jednak dla wydawnictw i teatrów oraz kilkakrotnie wznawianego obszernego słownika polsko-niemieckiego z zasadami gramatyki.

W latach 1978–1980 Misiorny był dyrektorem programowym kinematografii polskiej oraz zastępcą szefa Teatru Telewizji Polskiej. W roku 1983 pełnił funkcję szefa redakcji filmowej TVP. Współpracował z redakcją programu telewizyjnego „Pegaz”.

• Nagroda Bolesława Prusa za twórczość dziennikarską
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski w 1988 roku
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[1].

• Teatry dramatyczne Ziem Zachodnich, wyd. Poznańskie 1963
• Muzyka i życie muzyczne na Ziemiach Zachodnich i północnych, wyd. Poznańskie 1967
• Mariusz Maszyński, wyd PIW 1967;
• Listy miłosne dawnych polaków, wyd Wydawnictwo Literackie, Kraków 1971;
• Spadkobiercy Courths-Mahlerowej, wyd Książka i Wiedza, 1972;
• Andrzej Łapicki, wyd WAiF 1974
• Sambora róg Nowej, wyd. Morskie, Gdańsk 1975;
• Sierpień w Getyndze, wyd Poznańskie 1978;
• Współczesny teatr na świecie, wyd. WAiF 1978;
• Klub piątej pory roku (powieść), wyd. PIW 1987;
• Mały leksykon podróżników i odkrywców, wyd. Real Press 1994

Jest ponadto autorem sztuki teatralnej Bestia wystawionej w Teatrze Telewizji oraz współautorem (wraz z Lucyną Legut) sztuki Piękne ogrody. jej premiera miał miejsce w 1970 roku.

Był mężem Jadwigi Polanowskiej-Misiorny.

• Elżbieta Ciborska, Leksykon Polskiego Dziennikarstwa, wyd Dom Wydawniczy, Warszawa 2000 ISBN 83-7151-330-5.

• Michał Maryniak: Michał Misiorny (1933-2005). tczew.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-29)].