Ten artykuł od 2012-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
 Wielki Książę Michał Pawłowicz na portrecie George’a Dawe’a (1829) | |
| wielki książę | |
| Dynastia | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci | |
| Odznaczenia | |
       _ribbon.svg){kind=small}               
| |
Michał Pawłowicz Romanow (ur. 28 stycznia?/8 lutego 1798 w Petersburgu, zm. 9 września 1849 w Warszawie) – wielki książę Rosji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był czwartym synem a dziesiątym dzieckiem cara Pawła I oraz jego żony Zofii Doroty Wirtemberskiej.
Rezydował w zbudowanym w latach 1819-1825 według projektu Carla Rossiego Pałacu Michajłowskim, który obecnie jest siedzibą Muzeum Rosyjskiego
19 lutego 1824 poślubił księżniczkę Charlottę Wirtemberską, która przeszła na wiarę prawosławną i przyjęła imię Elena Pawłowna. Para miała pięć córek:
- Wielką księżnę Marię Michajłownę (1825–1846)
- Wielką księżnę Elżbietę Michajłownę (1826–1845)
- Wielką księżnę Katarzynę Michajłownę (1827–1894)
- Wielką księżnę Aleksandrę Michajłownę (1831–1832)
- Wielką księżnę Annę Michajłownę (1834–1836)
Zmarł podczas pobytu w Warszawie, w Belwederze[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order Świętego Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania (Rosja)
- Order Świętego Aleksandra Newskiego (Rosja)
- Order Świętego Jerzego II Klasy (Rosja)
- Order Świętego Włodzimierza I Klasy (Rosja)
- Order Orła Białego (Polska, 1818)[2]
- Order Świętej Anny I klasy (Rosja)
- Polski Znak Honorowy „Virtuti Militari” I Klasy (Rosja)
- Komandor Orderu Świętego Jana Jerozolimskiego (Rosja)
- Szpada z Brylantami za Waleczność (Rosja)
- Znak Honorowy (Rosja)
- Medal za Wojnę Polską 1830-1831 (Rosja)
- Medal za Wojnę Turecką 1828-1829 (Rosja)
- Order Ludwika (Hesja)
- Order Sokoła Białego (Weimar)
- Order Wierności (Badenia)
- Order Świętego Benedykta z Aviz (Brazylia)
- Order Korony (Wirtembergia)
- Order Serafinów (Szwecja)
- Order Orła Czarnego (Prusy)
- Order Orła Czerwonego (Prusy)
- Medal za 25 Lat Służby (Prusy)
- Order Lwa Niderlandzkiego (Holandia)
- Order Ducha Świętego (Francja)
- Order Złotego Runa (Hiszpania)
- Order Świętego Huberta (Bawaria)
- Order Świętego Stefana (Austro-Węgry)
- Order Najwyższy Świętego Zwiastowania nadany w 1833 r. przez Karola Alberta króla Sardynii[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kirył Sokoł, Aleksander Sosna: Cerkwie w centralnej Polsce 1815–1915. Białystok: Fundacja Sąsiedzi, 2011, s. 175. ISBN 978-83-931480-2-8.
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 285.
- ↑ Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata. [w:] Blasonario subalpino [on-line]. (wł.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Najwyżej zatwierdzony ceremonijał pogrzebu Jego Cesarskiej Wysokości Wielkiego Księcia Michała Pawłowicza. „Gazeta Warszawska”. No 263. 5 października 1849.
