MicroG

microG

Logo programu
Opcje konfiguracyjne microG
Aktualna wersja stabilna	v0.3.7.250932 (25 kwietnia 2025) [±]
Aktualna wersja testowa	v0.3.4.240913 (12 listopada 2024) [±]
Strona internetowa

microG – wolne i otwartoźródłowe oprogramowanie (zestaw komponentów) stanowiące alternatywną implementację wybranych funkcji oferowanych przez własnościowe usługi Google dla Androida, w szczególności Google Play Services^[1]. Celem projektu jest umożliwienie uruchamiania aplikacji odwołujących się do wybranych, własnościowych interfejsów Google na systemach opartych o AOSP bez instalowania pełnego pakietu aplikacji Google (tzw. „GApps”)^[2].

Projekt microG wyrósł z wcześniejszej inicjatywy NOGAPPS rozpoczętej w 2012 roku, początkowo skoncentrowanej m.in. na funkcjach map i lokalizacji sieciowej, a następnie rozszerzanej o kolejne API kojarzone z usługami Google w Androidzie^[3].

W praktyce microG jest zestawem kilku współdziałających elementów, z których najważniejsze to:

• microG Services (GmsCore) – główny komponent implementujący wybrane funkcje Google Play Services, przeznaczony do działania w systemach opartych o AOSP^[1].
• GsfProxy – warstwa zgodności dla części starszych bibliotek klienckich, przekierowująca wybrane żądania do GmsCore (m.in. w kontekście historycznego C2DM/GCM)^[4].
• FakeStore (określane także jako „microG Companion”) – „pusty” pakiet, którego zadaniem jest symulowanie obecności Sklepu Google Play wobec aplikacji sprawdzających jego instalację^[5].
• UnifiedNlp – alternatywny dostawca lokalizacji sieciowej z interfejsem wtyczek dla zewnętrznych „backendów” lokalizacyjnych (w projekcie microG rozwijany jako osobny komponent, a w niektórych konfiguracjach integrowany również w GmsCore)^[6].
• Maps API (v1) – biblioteka systemowa zapewniająca funkcje zbliżone do historycznego (wycofanego) Google Maps API v1^[7].

Aplikacje korzystające z Google Play Services zwykle oczekują obecności określonego pakietu systemowego oraz „zaufanego” podpisu (powiązanego z kluczami Google). W dokumentacji CalyxOS opisano, że GmsCore działa pod tą samą nazwą pakietu co Google Play Services, a zgodność wobec części aplikacji uzyskuje się dzięki mechanizmowi „signature spoofing”, czyli prezentowaniu aplikacjom „podrobionego” podpisu pakietu jako podpisu Google^[8].

Według dokumentacji projektu microG do typowej instalacji GmsCore wymagane jest środowisko (ROM) obsługujące signature spoofing; część systemów udostępnia tę funkcję wprost, a w innych przypadkach konieczne są poprawki lub moduły dla platform modyfikujących zachowanie systemu^[9].

Projekt udostępnia własne repozytorium dla F-Droida z oficjalnymi binarkami podpisanymi przez zespół microG^[10].

microG bywa również dołączane do wybranych, alternatywnych dystrybucji Androida; przykładowo dokumentacja /e/OS opisuje system jako dostarczany z preinstalowanym microG^[11]. Istnieje też osobny projekt dystrybucyjny „LineageOS for microG”, integrujący LineageOS, microG oraz F-Droida^[12].

Zakres zaimplementowanych interfejsów i stan zgodności są dokumentowane przez twórców w materiałach projektu (m.in. na stronach wiki)^[2].

Wśród rozwijanych funkcji pojawiają się także elementy związane z atestowaniem urządzeń. W informacjach o wydaniach GmsCore wskazano, że implementacja Play Integrity (wywiedziona z wcześniejszych prac nad SafetyNet) wymaga uruchamiania własnościowego kodu DroidGuard na urządzeniu, a funkcja jest opcjonalna^[13].

W źródłach społecznościowych i poradnikach użytkowników opisywano wykorzystywanie microG m.in. do uruchamiania aplikacji zależnych od usług Google na urządzeniach bez preinstalowanych GMS, a także do poprawy zgodności aplikacji z mechanizmami sprawdzania integralności urządzenia oraz do zapewnienia funkcji lokalizacji sieciowej i powiadomień^[2].

W relacji opublikowanej w społeczności HUAWEI opisano korzystanie z microG na telefonie bez preinstalowanych usług Google (HUAWEI Nova 12S) jako urządzeniu podstawowym przez około dwa miesiące^[14]. Autor wskazał, że w jego przypadku działały m.in. Gmail i Kalendarz Google, Mapy Google, aplikacje bankowe, mObywatel oraz WhatsApp (wraz z automatycznym tworzeniem kopii zapasowej konwersacji), a aplikacje instalowane z użyciem microG – według tej relacji – były silniej zintegrowane z systemem niż rozwiązania oparte o „emulację” usług Google (np. GSpace, GBox)^[14]. W tej samej relacji podano przykład aplikacji, której nie udało się uruchomić bez telefonu z fabrycznie zainstalowanymi usługami Google (Wings for Life)^[14].

W komentarzach do wątku zwracano uwagę na ograniczenia zależne od wersji systemu i urządzenia (m.in. komunikaty o braku wsparcia dla „imitacji sygnatur” oraz rozbieżności między komunikatem systemu a praktycznym działaniem w konkretnych konfiguracjach, np. powiadomień)^[14].

W poradniku instalacyjnym dotyczącym Fairphone 3 autor opisał wykorzystanie dystrybucji „LineageOS for microG” jako systemu codziennego użytku, wraz z instalacją aplikacji z repozytorium F-Droid oraz alternatywnych klientów Sklepu Play (np. Aurora Store)^[15]. W tej samej publikacji wskazano, że test weryfikacji (SafetyNet) w ustawieniach microG może zakończyć się niepowodzeniem, a autor opisał przykład konfiguracji, w której – mimo takiego wyniku testu – po zastosowaniu dodatkowych narzędzi i zmian w systemie zadziałała aplikacja bankowa (Nationwide)^[15]. W aktualizacji wpisu autor podał też przykłady aplikacji bankowych, które w jego konfiguracji działały (m.in. Monzo, Nationwide), oraz takich, które nie działały (m.in. Revolut)^[15].

Na forum społeczności iodéOS opublikowano relację użytkownika, który po przejściu z oprogramowania producenta (Samsung) na iodéOS na urządzeniu Galaxy S10e opisywał m.in. problemy z działaniem wybranych aplikacji zależnych od usług Google. Autor wskazał, że początkowo nie działały mu m.in. Google Maps i aplikacja eBay, a następnie opisał przypadek przywrócenia pełnego działania Map Google po wykonaniu zmian w ustawieniach microG (w tym parametrów związanych z komunikacją w chmurze) i ponownej instalacji aplikacji^[16].

W dyskusji na forum Fairphone opisano przypadek przejścia na LineageOS 17.1 na urządzeniu Fairphone 2, w którym użytkownik wskazał, że poza jednym elementem „wszystko działało”, natomiast nie udało się uruchomić UnifiedNlp (komponentu związanego z lokalizacją sieciową) oraz jego rejestracji w systemie mimo instalacji i ponownych uruchomień^[17]. W odpowiedziach sugerowano m.in. związek problemu ze zmianą układu partycji w LineageOS 17.1 oraz opisywano tymczasowe obejścia w postaci paczek instalacyjnych (ZIP) mających dostosować instalator do nowszego układu systemu^[17].

W wątku dotyczącym kompatybilności aplikacji bankowych na niestandardowych systemach Androida użytkownicy opisywali przykłady działania bankowości mobilnej z wykorzystaniem microG. W jednej z odpowiedzi wskazano, że zestaw aplikacji bankowych i towarzyszących aplikacji 2FA działał na iodéOS, a w innej wypowiedzi potwierdzono regularne korzystanie z aplikacji BBBank i SecureGo na systemie „LineageOS 4 microG” z włączonym mechanizmem SafetyNet w ustawieniach microG (określonym jako istotny dla działania w tej konfiguracji)^[18]. W tej samej dyskusji wskazywano również, że niektóre usługi powiązane z płatnościami (Google Pay) mogą nie działać mimo poprawnej pracy aplikacji bankowych w innych kanałach^[18].

Główny komponent (GmsCore) jest udostępniany na licencji Apache 2.0^[1].

• Android Open Source Project
• Google Mobile Services
• F-Droid