| Data i miejsce urodzenia |
1 listopada 1890 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 marca 1970 |
| Odznaczenia | |
    
| |
Mieczysław Ceglarek (ur. 1 listopada 1890 w Poznaniu[1], zm. 7 marca 1970 w Świętochłowicach) – dowódca powstańczy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Jana[2]. Po wybuchu I wojny światowej został powołany do niemieckiej armii, gdzie służył w 2 gliwickim pułku kawalerii do końca wojny. W 1918 osiedlił się w Bobrku[3], gdzie otworzył drogerię. Był aktywnym działaczem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, Zjednoczenia Zawodowego Polskiego i Polskiej Organizacji Wojskowej.
Podczas I powstania śląskiego dowodził grupą ok. 40 osób. W czasie III powstania śląskiego był dowódcą kompanii w Grupie „Wschód”, brał udział w walkach pod Kędzierzynem, Gogolinem i Górą Świętej Anny. Po plebiscycie, kiedy to Bobrek został przydzielony Niemcom, przeniósł się do Świętochłowic. Pracował w swoim zawodzie (w 1921 czołowy przedstawiciel IV Obwodu Śląskiego Drogerzystów RP)[4]. W 1929 był prezesem miejscowego Związku Hallerczyków[5]. W latach 30. był zatrudniony także w Fabryce chemicznej dawniej F. Reichelt i K. K. O-Świętochłowice[6].
Podczas II wojny światowej ukrywał się przed Gestapo, jednak 16 kwietnia 1941 został aresztowany i wysłany na prace przymusowe do Rzeszy, z których uciekł w 1944.
Był mężem Jadwigi z Weberów (zm. 1920)[7], członkini Towarzystwa Polek.
Zmarł 7 marca 1970 w Świętochłowicach. Pochowany na cmentarzu parafii św. Józefa w Świętochłowicach-Zgodzie (sektor G-18-13)[8].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Niepodległości (15 kwietnia 1932)[9]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (24 kwietnia 1946)[10]
- Złoty Krzyż Zasługi (7 listopada 1929)[11]
- Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi
- Gwiazda Górnośląska
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ wtedy Królestwo Prus
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-04-16].
- ↑ od 1951 dzielnica Bytomia
- ↑ Polski ruch drogistowski i jego historia – cz. 3 [online], histmag.org [dostęp 2020-04-16] (pol.).
- ↑ Olbrzymi wiec w Wielkich Hajdukach „Polska Zachodnia” R.IV, Nr 330, Katowice, 2 grudnia 1929.
- ↑ Jedni nędzę i głód cierpią, drudzy na podwójnych posadach się tuczą „Echo Tygodnia” R.I, Nr 2, Katowice, 4 czerwca 1933.
- ↑ Wiadomości z bliższych i dalszych stron. Pogrzeb ś. p. Jadwigi Ceglarkowej „Górnoślązak” R.XIV, Nr 136, Katowice, 18 czerwca 1920.
- ↑ Teodozja Ceglarek, Mieczysław Ceglarek - Cmentarz parafii św. Józefa w Świętochłowicach-Zgodzie [online], InnyWymiarStron [dostęp 2022-04-27] (pol.).
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 92, poz. 124 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 1, poz. 1 „za zasługi położone przez powstańców śląskich, którzy jako uczestnicy walk z Niemcami na terenie całego Śląska przyczynili się w szczególnej mierze do przyłączenia ziem Śląskich do Polski”.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 267, poz. 621 „za zasługi około przyłączenia Górnego Śląska do Państwa Polskiego”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krzysztof Brożek, Ceglarek Mieczysław (1890–1970) - dca powstańczy, drogista. [w:] Encyklopedia powstań śląskich. Zespół red. Franciszek Hawranek [i in.]. Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1982.
- Edward Brzozowski, Ludzie miasta, cz. II, Świętochłowice 1985.
