| Data i miejsce urodzenia |
29 grudnia 1890 |
|---|---|
| Data śmierci |
28 stycznia 1963 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
nauczyciel, inspektor szkolny, radny, wiceprezydent Katowic |
| Narodowość | |
| Małżeństwo | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Mieczysław Kłapa (ur. 29 grudnia 1890 w Wieliczce, zm. 28 stycznia 1963) – polski nauczyciel, inspektor szkolny, powstaniec śląski, radny i wiceprezydent Katowic.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 29 grudnia 1890 roku[1] w Wieliczce. Ukończył seminarium nauczycielskie w Krakowie, po czym w latach 1910–1914 nauczał w szkołach elementarnych na terenie późniejszego województwa krakowskiego. W czasie I wojny światowej został wcielony do armii austriackiej. W 1916 roku na froncie wschodnim dostał się do niewoli rosyjskiej[2].
W 1918 roku, po powrocie do Polski wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej. Do 1920 roku nauczał w Biskupinie, po czym przyjechał na Górny Śląsk. Wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska. Uczestniczył w II powstaniu śląskim, był aktywny w Polskim Komisariacie Plebiscytowym, a podczas III powstania śląskiego był adiutantem dowódcy, a następnie oficerem gospodarczym w pułku zabrskim Pawła Cymsa[2].
Od 1922 roku był nauczycielem i organizatorem szkolnictwa na terenie województwa śląskiego[2]. W 1922 roku został referentem personalnym Wydziału Oświecenia Publicznego[3], od 30 czerwca 1927 roku był inspektorem szkolnym w Świętochłowicach[1], a potem w Katowicach. Pracował także jako pracownik Śląskiego Wydziału Oświecenia Publicznego w Katowicach i radca Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego[3].
Działał w Związku Nauczycielstwa Polskiego[4], a także był sekretarzem Związku Powstańców Śląskich powiatu katowickiego[5]. W 1926 roku został wybrany radnym Rady Miejskiej w Katowicach z list Polskiego Zjednoczenia Pracy Społecznej i Zawodowej[6][7][8]. 17 grudnia 1928 roku założył Nauczycielski Chór Męski Okręgu Szkolnego Świętochłowice II[9].
W okresie II wojny światowej przebywał w Wieliczce[2]. Służył m.in. w Legionie Śląskim Armii Krajowej w Krakowie[3]. Był także organizatorem tajnego nauczania[2].
Po wojnie, od 16 lutego do 30 września 1945 roku był wiceprezydentem Katowic[10], będą wówczas bezpartyjny[11]. W latach 1946–1959 pracował na różnych stanowiskach w przemyśle[2], w tym w Przedsiębiorstwie Płytkich Kopalń w Katowicach[12].
Jesienią 1950 roku został aresztowany pod zarzutem należenia do nielegalnej organizacji wywrotowej wyrokiem sądu wojskowego skazano na 8 lat więzienia[10].
Zmarł 28 stycznia 1963 roku. Jego pogrzeb odbył się w Katowicach dwa dni później[13][12].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Był żonaty z Martą z domu Majowska[14][15]. W latach międzywojennych mieszkał w Katowicach przy ulicy Królowej Jadwigi 4[6].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Listy starszeństwa służbowego urzędników i funkcjonarjuszów niższych województwa śląskiego według stanu w dniu 31-go grudnia 1929 r., Katowice: Śląski Urząd Wojewódzki, 1929, s. 198 [dostęp 2025-04-07] (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i Hawranek 1982 ↓, s. 213.
- ↑ a b c Bagieński 2009 ↓, s. 86.
- ↑ Glimos-Nadgórska 2000 ↓, s. 120.
- ↑ Zjazd delegatów Zw. Powstańców Śl. Powiatu Katowickiego, „Polska Zachodnia”, 3 (133), Katowice: "Polska Zachodnia" Spółka Wydawnicza, 14 maja 1928, s. 2 [dostęp 2025-04-07] (pol.).
- ↑ a b Lista kandydatów Polskiego Zjednoczenia Pracy Społecznej i Zawodowej, „Polska Zachodnia”, 2 (47), Katowice: Zarząd Główny Związku Powstańców Śląskich, 4 listopada 1926, s. 2 [dostęp 2025-04-07] (pol.).
- ↑ Nowi członkowie Rad Miejskich, „Polonia”, 3 (316), Katowice: Spółka Wydawnicza "Polonia", 16 listopada 1926, s. 7 [dostęp 2025-04-07] (pol.).
- ↑ Gazeta Urzędowa Województwa Śląskiego, 1926, R. 5, nr 34, Katowice: Urząd Wojewódzki w Katowicach, 19 listopada 1926, s. 160 [dostęp 2025-04-07] (pol.).
- ↑ Z Świętochłowickiego, „Górnoślązak”, 27 (296), Katowice: "Katolik" spółka wydawnicza, 22 grudnia 1928, s. 6 [dostęp 2025-04-07] (pol.).
- ↑ a b Woźniczka 2004 ↓, s. 24.
- ↑ Barciak, Chojecka i Fertacz 2012 ↓, s. 423.
- ↑ a b Dnia 28 stycznia 1963 r. zmarł…, „Trybuna Robotnicza” (25), Katowice: Śląskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa”, 30 stycznia 1963, s. 2 [dostęp 2025-04-07] (pol.).
- ↑ Po długich i ciężkich cierpieniach…, „Trybuna Robotnicza” (24), Katowice: Śląskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa”, 29 stycznia 1963, s. 2 [dostęp 2025-04-07] (pol.).
- ↑ Kalendarz ważniejszych rocznic przypadających w roku 2002, Katowice: Biblioteka Śląska, 2001, s. 23 [dostęp 2025-04-07] (pol.).
- ↑ Glimos-Nadgórska 2000 ↓, s. 150.
- ↑ Słownik odznaczonych Krzyżem i Medalem NiepodległościKłapa MieczysławSłownik odznaczonych Krzyżem i Medalem Niepodległości. Kłapa Mieczysław. fundacja100.pl. [dostęp 2025-04-07]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Witold Bagieński, Na ścieżkach zdrady, „Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej”, 10-11 (105-106), Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2009, s. 80-88, ISSN 1641-9561 (pol.).
- Antoni Barciak, Ewa Chojecka, Sylwester Fertacz (red.), Katowice. Środowisko, dzieje, kultura, język i społeczeństwo, t. 1, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2012, ISBN 978-83-87727-24-6 (pol.).
- Anna Glimos-Nadgórska, Polskie szkolnictwo powszechne województwa śląskiego: (1922−1939), Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2000 (pol.).
- Franciszek Hawranek, Encyklopedia powstań śląskich, Opole: Wydawnictwo Instytutu Śląskiego w Opolu, 1982 (pol.).
- Zygmunt Woźniczka, Z dziejów katowickiej bezpieki (1945–1954), „Śląsk”, 10 (6), Katowice: Górnośląskie Towarzystwo Literackie, 2004, s. 22-25 (pol.).
