| Mikołaj Jakub Romaszkan-Kirkorowicz | |
 herb Romaszkan – baron | |
| baron | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Ojciec |
Grzegorz Romaszkan |
| Matka |
Anna z domu Kapri |
| Żona |
Teresa z Plochlów |
| Dzieci |
Anna Teresa Romaszkan (1838–1840), Jan Romaszkan (1842–1842), Jakub Romaszkan (1843–1922), Grzegorz Romaszkan (1846–1847), Franciszek Romaszkan (1851–1935) |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Członek dożywotni austriackiej Izby Panów | |
| Okres |
od 18 kwietnia 1861 |
Mikołaj Jakub Romaszkan, baron herbu własnego (ur. 7 marca 1811 w Ispasie, pow. wyżnicki, zm. 6 kwietnia 1882 w Stanisławowie) – ziemianin, członek Izby Panów austriackiej Rady Państwa.
W latach 1823–1833 uczył się w Theresianum w Wiedniu, gdzie uzyskał maturę, a następnie ukończył wydz. prawa uniw. w Wiedniu z tytułem doktora praw (1836)[1]. Następnie pracował w administracji Galicji, w l. 1836–1839 był komisarzem okręgowym we Lwowie[1]. W 1839 przeszedł w stan spoczynku.
Ziemianin, od 1839 właściciel klucza dóbr Horodenka[1] zakupionego przez jego ojca Grzegorza[2][3] a składającym się z kilku dużych folwarków. Uważany ówcześnie za wzorowego gospodarza, w swoim majątku poza uprawą roli i chowem bydła zbudował browar, gorzelnię i młyn parowy[4]. Stworzył podstawy gospodarcze jednej z najzamożniejszych ziemiańskich rodzin ormiańskich w Galicji.
Jak napisał Kazimierz Chłędowski w swych pamiętnikach był on najbogatszym i luminarzem rodziny. Gdy arcyksiążę Jan zakochał się w styryjskiej poczmistrzównie i powiódł ją do ołtarza, Romaszkan z Horodenki czym prędzej pojechał do Meranu, ożenił się z drugą poczmistrzówną, aby zostać szwagrem arcyksięcia i być skoligaconym z domem Habsburgów[5].
Członek dożywotni Izby Panów austriackiej Rady Państwa (od 18 kwietnia 1861 – do 6 kwietnia 1882)[6][1].
Wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Otrzymał od cesarza dziedziczny tytuł barona Bad Ischl 26 października 1856 (dyplom datowany Wiedeń, 18 marca 1857)[7][8].
Rodzina
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w ormiańskiej rodzinie ziemiańskiej pochodzącej z Mołdawii, której szlachectwo potwierdzono 8 lipca 1789. Jego ojcem był Grzegorz i Anna z domu Kapri. Jego stryjem był ziemianin Piotr Romaszkan (1790–1863). Ożenił się 1837 z Teresą Plochl, córką poczmistrza. Mieli dzieci Annę Teresę (1838–1840), Jana Grzegorza Mikołaja (1842–1842), posła do austriackiej Rady Jakuba (1843–1922), Grzegorza Adolfa (1846–1847), Franciszka Mikołaja (1851–1935). Poprzez żonę był szwagrem arcyksięcia Jana (1782–1859), brata cesarza Franciszka II[8][7][9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Parlament Österreich Republik, Romaszkan, Mikołaj Ritter von, Freiherr von (1857) Dr. iur. – Parlamentarier 1848–1918 online [21.02.2020].
- ↑ Franciszek Wasyl, Ormianie w przedautonomicznej Galicji, Studium demograficzno-historyczne, Kraków 2015, s. 90–91.
- ↑ Kulisy tej transakcji tak opisał pamiętnikarz z epoki Henryk Golejewski: [Grzegorz Romaszkan] targował on wszelkiego rodzaju bydłem, a że znał się na tym doskonale, miał odpowiedni kapitał i był bardzo obrotny w interesach, pracą, trudem i rozumną oszczędnością dorobił się tak znacznego kapitału, że kiedy hrabia Drohojowski widział się zmuszony dla oczyszczenia się z długów przedać jeden z obszerniejszych kluczów, położony w kołomyjskim cyrkule i miasteczko Horodenkę nad Dniestrem [kupił je Romaszkan], w: Henryk Golejewski, Pamiętnik, t. 1, Kraków 1971, s. 68.
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III, 134.
- ↑ Kazimierz Chłędowski, Pamiętniki, t. 1 Galicja (1843–1880), Wrocław 1957, s. 295.
- ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848–1918, Warszawa 1996, s. 354, 357, 362, 363, 367, 372, 380.
- ↑ a b Potomkowie Piotra Romaszkana. Adnotacje. [19.02.2020].
- ↑ a b Ludwik Korwin, Ormiańskie rody szlacheckie, Kraków 1934, s. 146–147 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna.
- ↑ Leon Theodorowicz, Nieco o heraldyce i rodach Ormian polskich, Lwów 1925, s. 14 Śląska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna.
