Sztafeta 4 × 400 metrów mężczyzn była jedną z konkurencji rozgrywanych podczas IV Mistrzostw Europy w Brukseli. Biegi eliminacyjne zostały rozegrane 26 sierpnia, a bieg finałowy 27 sierpnia 1950 roku. Zwycięzcą tej konkurencji została sztafeta brytyjska w składzie: Martin Pike, Leslie Lewis, Angus Scott i Derek Pugh. W rywalizacji wzięło udział trzydziestu sześciu zawodników z dziewięciu reprezentacji.
Rekordy
[edytuj | edytuj kod]Rekord świata | Stany Zjednoczone (Ivan Fuqua, Edgar Ablowich, Karl Warner, Bill Carr) |
3:09,2 | Los Angeles, Stany Zjednoczone | 07.08.1932[1] |
Rekord Europy | Wielka Brytania (Freddie Wolff, Godfrey Rampling, Bill Roberts, Godfrey Brown) |
3:09,0 | Berlin, Niemcy | 09.08.1936[2] |
Rekord mistrzostw | Niemcy (Hermann Blazejezak, Manfred Bues, Erich Linnhoff, Rudolf Harbig) |
3:13,7 | Paryż, Francja | 05.09.1938 |
Wyniki
[edytuj | edytuj kod]Eliminacje
[edytuj | edytuj kod]Bieg 1
Miejsce | Reprezentacja | Zawodnicy | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1 | Szwecja | Gösta Brännström, Tage Ekfeldt, Rune Larsson, Lars-Erik Wolfbrandt | 3:17,4 | Q |
2 | Wielka Brytania | Martin Pike, Leslie Lewis, Angus Scott, Derek Pugh | 3:18,4 | Q |
3 | ZSRR | Pawieł Kijanienko, Giennadij Modoj, Heino Potter, Siergiej Komarow | 3:18,6 | Q |
4 | Jugosławia | Marko Račič, Branislav Stanković, Zvonimir Sabolović, Lazar Miloševski | 3:19,2 |
Bieg 2
Miejsce | Reprezentacja | Zawodnicy | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1 | Włochy | Baldassare Porto, Armando Filiput, Luigi Paterlini, Antonio Siddi | 3:15,2 | Q |
2 | Finlandia | Jaakko Suikkari, Lennart Lindberg, Ragnar Graeffe, Rolf Back | 3:16,4 | Q |
3 | Francja | René Leroux, Francis Schewetta, Jean-Paul Martin du Gard, Jacques Lunis | 3:16,8 | Q |
4 | Belgia | Albert Lowagie, Jean-Baptiste Peeters, Oscar Soetewey, Marcel Dits | 3:19,4 | |
5 | Holandia | Jan Hofmeester, Frans Buys, Constant Maheu, Harry de Kroon[a] | 3:19,4 |
Finał
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Reprezentacja | Zawodnicy | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1 | Wielka Brytania | Martin Pike, Leslie Lewis, Angus Scott, Derek Pugh | 3:10,2 | CR |
2 | Włochy | Baldassare Porto, Armando Filiput, Luigi Paterlini, Antonio Siddi | 3:11,0 | |
3 | Szwecja | Gösta Brännström, Tage Ekfeldt, Rune Larsson, Lars-Erik Wolfbrandt | 3:11,6 | |
4 | Francja | René Leroux, Francis Schewetta, Jean-Paul Martin du Gard, Jacques Lunis | 3:11,6 | |
5 | ZSRR | Pawieł Kijanienko, Giennadij Modoj, Heino Potter, Siergiej Komarow | 3:15,4 | |
6 | Finlandia | Jaakko Suikkari, Lennart Lindberg, Ragnar Graeffe, Rolf Back | 3:16,6 |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Według innych źródeł sztafeta holenderska biegła w składzie: Hofmeester, Ben Nusse, Buys i De Kroon. Hans-Peter B. Dries , Historie van de Nederlandse BAAN-records van 16-10-1886 tot 31-10-2013 [online], atletiek.nl, s. 232 [dostęp 2019-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-10] (niderl.). Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 205. (ang.).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 142 [dostęp 2017-08-19] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2016 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 374.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Amsterdam 2016 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 392 [dostęp 2017-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-18] (ang.).
- European Athletics Championships – Bruxelles 1950 [online], European Athletics [dostęp 2017-08-22] (ang.).