Mitrat – w Cerkwi prawosławnej i Kościele greckokatolickim duchowny wyższego stanu, któremu przysługuje prawo do noszenia mitry[1].
W języku starogreckim słowo μίτρα mitra (lub jon. μίτρη mitre) oznacza część garderoby noszoną na głowie (zależnie od epoki i kontekstu: ozdobną opaskę damską, opaskę sportowca, turban, nakrycie głowy kapłana). Mitra noszona przez mitratów nie jest jednak zwieńczona krzyżem jak mitra biskupia. Razem z mitrą duchowny otrzymuje „palicę”[2], czyli wydłużony romb zakładany jako część stroju liturgicznego[1].
Mitrat jest członkiem konsystorza biskupiego[3], należy do ścisłego grona najbliższych współpracowników ordynariusza diecezji. Tytuł mitrata odpowiada tytułowi infułata lub kanonika w kościele łacińskim[1].
Mitrat może być spowiednikiem patriarchy, metropolity, biskupa – tak, jak kanonik w Kościele łacińskim może być spowiednikiem papieża[potrzebny przypis].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Jan Achremowicz, Stefan Batruch: Mitrat z lubelskiej cerkwi. „Niedziela”, ed. lubelska 24/2005. [dostęp 2015-09-19].
- ↑ Wiesław Przyczyna, Katarzyna Czarnecka, Marek Ławreszuk: Słownik polskiej terminologii prawosławnej. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku. s. 335. [dostęp 2025-01-25]. (pol.).
- ↑ Митра́т. [w:] Толковый украинский словарь, 2014 [on-line]. academic.ru. [dostęp 2015-09-19]. (ukr.).