Monaster Gornieński

Горненский монастырь

Widok ogólny
Państwo	Izrael
Miejscowość	Jerozolima (En Kerem)
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	Rosyjska misja prawosławna w Jerozolimie
Ihumenia	Katarzyna (Czernyszewa)
Klauzura	nie
Typ monasteru	żeński
Liczba mniszek (2012)	83
Obiekty sakralne
Sobór	Wszystkich Świętych Ruskich
Cerkiew	św. Jana Chrzciciela
Cerkiew	Kazańskiej Ikony Matki Bożej
Założyciel klasztoru	Antonin (Kapustin)
Fundator	Świątobliwy Synod Rządzący
Styl	bizantyjsko-rosyjski
Data budowy	XIX w.
Położenie na mapie Jerozolimy Monaster Gornieński
Położenie na mapie Izraela Monaster Gornieński
31°45′48″N 35°09′29″E/31,763333 35,158056
Multimedia w Wikimedia Commons

Monaster Gornieński – prawosławny żeński klasztor w En Kerem, należący do rosyjskiej misji prawosławnej w Jerozolimie.

Inicjatorem powstania klasztoru był archimandryta Antonin (Kapustin), kierownik rosyjskiej misji prawosławnej. W celu założenia monasteru archimandryta zakupił dwa domy w miejscowości, następnie nabył także plantację drzewek oliwkowych i kolejne działki. Początkowo w obiektach tych powstał dom pielgrzyma rosyjskiego, w którym następnie osiadło kilka rosyjskich mniszek. Na mocy regulaminu wspólnoty opracowanego przez archimandrytę Antoniego pielgrzymi, którzy pragnęli na dłużej zamieszkać w miejscowości, musieli samodzielnie wznieść dla siebie dom i urządzić ogród. Decyzja ta wpłynęła na wygląd monasteru: do dnia dzisiejszego (XXI w.) nie istnieją w nim całe budynki mieszkalne z rzędami cel mniszek, lecz pojedyncze domy^[1].

Pierwsza kamienna świątynia w kompleksie klasztornym powstała w 1882 i została poświęcona rok później, pod wezwaniem Spotkania Matki Bożej i Świętej Elżbiety (święto to zostało ustanowione w Rosyjskim Kościele Prawosławnym w związku z utworzeniem tegoż klasztoru, dzięki specjalnym staraniom archimandryty Antoniego). Następnie patronką cerkwi została Kazańska Ikona Matki Bożej – w monasterze przechowywana jest jej kopia czczona jako cudotwórcza^[1]. Wyposażenie obiektu zostało przywiezione z Rosji. Ikonę Chrystusa w koronie cierniowej dla ikonostasu napisał sam archimandryta Antonin. Na terenie monasteru znajduje się kamień, przy którym według tradycji nauczał Jan Chrzciciel, oraz kolumna z domu świętych Zachariasza i Elżbiety^[1].

Budowę głównego soboru klasztornego rozpoczęto w 1911 i przerwano w 1914 w związku z wybuchem I wojny światowej. W 1987 urządzono natomiast cerkiew św. Jana Chrzciciela w jednej z pieczar na terenie monasteru. Dopiero w 2003 kierownik rosyjskiej misji prawosławnej w Jerozolimie archimandryta Elizeusz nakazał wznowienie prac, kontynuował je jego następca, archimandryta Tichon, zaś w 2007 metropolita smoleński i kaliningradzki Cyryl wyświęcił gotowy obiekt^[1].

W 1992 w monasterze przebywało ok. 50 mniszek, w 2012 było ich 83. Część z nich pracuje na terenie głównej siedziby rosyjskiej misji prawosławnej w Jerozolimie^[2].