Munsztuk – rodzaj bardzo silnego kiełzna służącego do kierowania łbem konia. Munsztuk składa się z metalowego drążka, umieszczanego w pysku konia oraz z ustawionych (prawie) prostopadle do niego czanek zakończonych pierścieniami, do których mocuje się paski ogłowia (do czanek górnych) i wodze (do czanek dolnych). W jeździectwie klasycznym używa się go w zestawieniu z drugim kiełznem w pysku konia (tzw. wędzidełkiem).^[1][2] Dodatkowym elementem munsztuka jest łańcuszek zapinany pod pyskiem konia^[2]. Ogłowia munsztukowe różnią się nieco od typowych ogłowi^[3][4]. Siła działania kiełzna munsztukowego jest proporcjonalna do długości jego czanek^[3][4]. W stylu Western riding munsztuka używa się bez dodatkowego wędzidła^[5].

Munsztuk może występować w połączeniu z wędzidełkiem, co da się zaobserwować zwłaszcza w dyscyplinie ujeżdżenia^[2]. Ogłowie jest wówczas wyposażone w dodatkowe paski policzkowe do mocowania munsztuka i wędzidełka oraz w dwie pary wodzy. Sam munsztuk stosuje się z łańcuszkiem umieszczonym pod szczęką konia^[2]. Wędzidełko powinno leżeć w kącikach pyska konia, munsztuk zaś umieszcza się nieco niżej.Takie zestawienie pozwala na rozdzielne użycie munsztuka i wędzidełka przez jeźdźca. Aby je ułatwić, wodze munsztuka są zazwyczaj cieńsze od wędzidłowych. Rezultatem użycia kiełzna munsztukowego jest wygięcie części ciemieniowej szyi przez konia; wędzidło skłania go natomiast do opuszczenia głowy^[3].

• hackamore
• pelham

• 
  U góry wędzidło, pod spodem munsztuk
• 
  Klasyczny m. z ruchomym ścięgierzem
• 
  Munsztuk western

Zobacz hasło munsztuk w Wikisłowniku