Nigel Kennedy (2010) | |
Imię i nazwisko |
Nigel Paul[a] Kennedy |
---|---|
Pseudonim |
Kennedy, Bad Boy of Classical |
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Aktywność |
od 1966 |
Instrument | |
Guarneri del Gesù, 'La Fonte' c.1735, Stradivarius, Scott Cao, smyczek Johannes Finkel, skrzypce elektryczne Violectra | |
Odznaczenia | |
Nigel Paul[a] Kennedy (ur. 28 grudnia 1956 w Brighton[2]) – angielski skrzypek, uczeń Yehudi Menuhina, absolwent Juilliard School w Nowym Jorku.
Początki
[edytuj | edytuj kod]Drogę do kariery utorowały Kennedy'emu w dużej mierze wspólne koncerty ze skrzypkiem Stephane Grappellim oraz wykreowanie wizerunku wirtuoza-punka. W 1989 wydał w wytwórni EMI Cztery pory roku Antonio Vivaldiego. W ciągu 6 miesięcy sprzedano ponad 2 miliony egzemplarzy albumu[3].
Repertuar
[edytuj | edytuj kod]Nigel Kennedy ma bardzo rozległy repertuar. Wykonuje zarówno utwory Bacha i Vivaldiego, również Hendriksa, czy The Doors. Gra na XVIII-wiecznych skrzypcach Guarneri del Gesù oraz Stradivariusie (Dorothy Jeffries zapisała mu je w testamencie z adnotacją, iż po zakończeniu kariery Nigel przekaże je innemu młodemu i utalentowanemu skrzypkowi)[4].
Niekonwencjonalne zachowanie na scenie – częste granie plecami do publiczności, transowe przytupywanie, popijanie piwa z puszki, opowiadanie dowcipów – i postpunkowy styl bycia artysty są głównymi wyznacznikami jego oryginalności scenicznej.
Kraków i Polska
[edytuj | edytuj kod]Nigel Kennedy często koncertuje w Filharmonii Krakowskiej, a w 2002 objął kierownictwo artystyczne Polskiej Orkiestry Kameralnej[5]. W roku 2003 nagrał z krakowskim zespołem Kroke płytę East Meets East. Można go spotkać w krakowskich klubach jazzowych, w których często spontanicznie gra improwizowane jam sessions. Również w czasie koncertów towarzyszą mu polscy muzycy – najczęściej polski pianista jazzowy Piotr Wyleżoł oraz Adam Kowalewski (bas), Paweł Dobrowolski (instrumenty perkusyjne) i Tomasz Grzegorski (saksofon).
Nigel Kennedy jest kibicem Cracovii (klubem najbliższym jego sercu pozostaje jednak Aston Villa)[6]. Swój wolny czas spędza albo w swojej brytyjskiej posiadłości w Malvern w hrabstwie Worcestershire, albo w mieszkaniu przy ul. Floriańskiej w Krakowie. Jego żoną jest Polka, Agnieszka[7].
Jest prezesem honorowym stowarzyszenia działającego przy klubie Muzyczna Owczarnia w Jaworkach[8]. Regularnie też gra tam koncerty[9].
W 2014 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[10].
Poglądy polityczne
[edytuj | edytuj kod]Polityka go generalnie nie interesuje, ale konsekwentnie bojkotuje państwo Izrael:
„[...] dopóki praktykowana przez to państwo polityka apartheidu nie zostanie zniesiona – nie zamierzam dać tam ani jednego koncertu. Przecież Palestyńczycy traktowani są we własnym kraju tak samo jak czarnoskórzy obywatele RPA przed 1994 rokiem. [...] Izrael słynie z tego, że nie wolno tam wykonywać Wagnera ze względu na jego rzekome związki z niemieckim nazizmem. A wyobraźcie sobie, co by się stało, gdyby ktoś spróbował w tamtejszej filharmonii zagrać muzykę palestyńską... To najbardziej nacjonalistyczne państwo współczesnego świata [...]”[11].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]- Nigel Kennedy Plays Jazz (1984)
- Salut d'Amour & other Elgar Favourites (1984)
- Elgar Violin Concerto in B minor, Op. 61 (1984)
- Tchaikovsky – Violin Concerto in D major, Op. 35. Chausson – Poème for Violin and Orchestra (1986)
- Bartók: Sonata for Solo Violin. Duke Ellington: Mainly Black (1986)
- William Walton Viola Concerto / Violin Concerto (1987)
- Let Loose (1997)
- Bruch: Violin Concerto No.1 in G minor. Op. 26. Schubert: Rondo in A for violin and strings. Mendelssohn: Violin Concerto in E minor, Op. 64 (1988)
- Sibelius Violin Concerto / Symphony Nr.5 (1988)
- Vivaldi. The Four Seasons – Nigel Kennedy & English Chamber Orchestra (1989) – platynowa płyta w Polsce[12]
- Johannes Brahms – Violin Concerto in D op. 77 (1991)
- Sibelius: Violinkonzert. Tchaikovsky: Violinkonzert (1992)
- Ludwig van Beethoven: Violin Concerto. J.S. Bach: Preludio from Partita No. 3. J.S. Bach: Allegro Assai from Sonata No. 3 (1992)
- Tchaikovsky Violin Concerto in D major, Op. 35. Tchaikovsky – Varriations On A Rococo Theme, Op.33 (1993)
- Kafka (1996)
- Edward Elgar – Violin Concerto in B minor op. 61. Ralph Vaughan Williams – The Lark Ascending (1997)
- Kreizler (1998)
- The Kennedy Experience. Inspired by the Music of Jimi Hendrix (1999)
- Classic Kennedy (1999)
- Duos for Violin & Cello (2000)
- Riders on the Storm: The Doors Concerto – Kennedy & Jaz Coleman (2000)
- Nigel Kennedy. Johann Sebastian Bach (2000)
- Nigel Kennedy's Greatest Hits (2002)
- East Meets East – Nigel Kennedy and the Kroke Band (2003) – złota płyta w Polsce[13]
- Vivaldi – Nigel Kennedy & Berliner Philharmoniker (2003)
- Vivaldi II – Nigel Kennedy & Berliner Philharmoniker (2004)
- Blue Note Sessions (2006)
- Polish Spirit (2007, z Polską Orkiestrą Kameralną)
- Violin Concertos (2008, z Polską Orkiestrą Kameralną, Beethoven: Violin Concerto / Mozart: Violin Concerto No. 4 / Horace Silver: Creepin In)
- A Very Nice Album (2008)
- Shhh! (2010)
- Recital (2013)
- Vivaldi: The New Four Seasons (2015) – złota płyta w Polsce[14]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nigel Kennedy w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ Frank W. Hoffmann, Howard Ferstler: Encyclopedia of recorded sound, Tom 1. CRC Press, 2004, s. 569. ISBN 978-0-415-93835-8.
- ↑ Małgorzata Kosińska: Nigel Kennedy. Culture.pl, 2008. [dostęp 2021-09-04].
- ↑ Marta Buler , Punkowy skrzypek koncertuje w Polsce [online], Dziennik.pl, 4 października 2006 [zarchiwizowane z adresu 2008-12-08] .
- ↑ Polska Orkiestra Kameralna. [dostęp 2021-09-04].
- ↑ wypowiedź w polskim filmie dokumentalnym pt. Harmonia chaosu - Nigel Kennedy (2011, reż. Jan Sosiński)
- ↑ Nigel Kennedy: All jazzed up. The Independent, 2007-04-02. [dostęp 2011-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-07)]. (ang.).
- ↑ http://www.muzycznaowczarnia.pl/stowarzyszenie.htm
- ↑ http://www.muzycznaowczarnia.pl/grali.htm
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 2020-06-21].
- ↑ Klasyk w różowych ciuszkach. Michał Mendyk. "Kultura TV" (dodatek tygodniowy do "Dziennika. Polska. Europa. Świat"), 2 maja 2008.
- ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2001 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-07-29] .
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2004 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-07-29] .
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2018 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-07-29] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nieoficjalna witryna fanów Nigela Kennedy'ego
- Zdjęcia @ La Seyne sur Mer
- Nigel Kennedy w serwisie allmusic.com
- Dyskografia na stronie EMI Classics. emiclassics.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-04)].