Odpowiedzialny | |
---|---|
Rozpoczęcie działalności |
1936 |
Zakończenie działalności |
1956 |
Terytorium | |
Miejsce | |
Liczba więźniów |
~4000 |
Narodowość więźniów | |
Liczba ofiar |
32+ |
Położenie na mapie Republiki Zielonego Przylądka | |
15°15′51″N 23°44′38″W/15,264167 -23,743889 |
Obóz Tarrafal – portugalski obóz koncentracyjny założony na wyspie Santiago w archipelagu Wysp Zielonego Przylądka, na Oceanie Atlantyckim. Znany był jako Campo da Morte Lenta - Obóz Powolnej Śmierci.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Obóz powstał w czasach dyktatury António Salazara (1936). Początkowo przetrzymywano w nim głównie uczestników antyreżimowych rebelii w Marinha Grande (18 stycznia 1934) i marynarzy uczestniczących w buncie na okrętach wojennych (8 września 1936); trafiali tam również inni przeciwnicy systemu. W Tarrafal zginęło przynajmniej 32 więźniów.
Obóz zamknięto w 1956, a w 1962 ponownie otwarto jako Campo de Trabalho de Chão Bom - tym razem osadzano w nim afrykańskich przywódców niepodległościowych (z Angoli, Gwinei Bissau i Zielonego Przylądka). Potem funkcjonował tam ośrodek szkolenia wojskowego, a od 2000 mieści się tam Muzeum Oporu. W 2018 odwiedziło je 9000 osób. Republika stara się o wpisanie go na listę światowego dziedzictwa[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Portugal apoia Cabo Verde na candidatura do Tarrafal a património mundial [online], África 21 Digital, 19 listopada 2019 [dostęp 2020-02-11] (port. braz.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Tarrafal in the history of the PVDE at the website of the Serviço de Informações de Segurança, The Portuguese Information Agency. sis.pt. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-18)].