Obręcz zęba (łac. cingulum) – cecha anatomiczna występująca między innymi na przednich zębach, jak siekacze czy kły. Odnosi się do części zęba, pojawia się od strony językowej i podniebiennej, tworzy wypukłą guzowatość na szyjkowej trzeciej części korony. Reprezentuje językowy lub podniebienny płat rozwojowy^[1].