Osoka (struga)

Osoka
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Lokalizacja	woj. zachodniopomorskie
	Struga 5 rzędu
Długość	12,64 km
Powierzchnia zlewni	50,03 km²
	Źródło
Miejsce	przy wsi Turowo
Współrzędne	53°38′38″N 16°43′50″E/53,643889 16,730556
	Ujście
Recypient	Gwda
Miejsce	na południowy wschód od Gołębiewa
Wysokość	124,9 m n.p.m.
Współrzędne	53°39′55″N 16°52′27″E/53,665278 16,874167
	Położenie na mapie gminy wiejskiej Szczecinek źródło ujście
	Położenie na mapie Polski źródło ujście
	Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego źródło ujście
	Położenie na mapie powiatu szczecineckiego źródło ujście

Osoka – struga, prawy dopływ Gwdy^[2] o długości 12,64 km^[3] i powierzchni zlewni 50,03 km²^[4].

Osoka ma źródło przy południowej części wsi Turowo i przy linii kolejowej nr 405. Stąd płynie w kierunku wschodnim, przy wsi Omulna. Następnie przepływa bardziej na północny wschód, odbierając od prawego brzegu wody Siedlickiej Strugi. Dalej przepływa przez obszar między wsiami Żółtnica i Drawień, a następnie uchodzi na zalesionym terenie, na południe od osady Gołębiewo do Gwdy.

Do 1945 r. niemiecką nazwą strugi była Altmühlfließ^[5]. W 1949 r. ustalono urzędowo polską nazwę Osoka^[6].

Zobacz też

Osoka

Przypisy

↑ Osoka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2018-02-10].
↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 199, ISBN 83-239-9607-5 .
↑ Osoka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-02-10].
↑ Osoka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Mapa Podziału Hydrograficznego Polski 2010. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-02-10].
↑ Arkusz 2366 Thurow. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Reichsamt für Landesaufnahme, 1937.
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 7)

[geoportal-1] Osoka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2018-02-10].

[hydronimy_p-2] Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 199, ISBN 83-239-9607-5 .

[geoportalKZGW-3] Osoka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-02-10].

[geoportalKZGWz-4] Osoka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Mapa Podziału Hydrograficznego Polski 2010. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-02-10].

[5] Arkusz 2366 Thurow. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Reichsamt für Landesaufnahme, 1937.

[6] Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 7)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]