Ostritz

Herb
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Saksonia
Powiat	Görlitz
Prawa miejskie	1357
Powierzchnia	23,37 km²
Wysokość	207 m n.p.m.
Populacja (31 sierpnia 2019) • liczba ludności • gęstość	2 269[1] 112 os./km²
Nr kierunkowy	035823
Kod pocztowy	02899
Tablice rejestracyjne	GR, LÖB, NOL, NY, WSW, ZI
Położenie na mapie Saksonii Ostritz
Położenie na mapie Niemiec Ostritz
51°01′N 14°56′E/51,016667 14,933333
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Ostritz (górnołuż. Wostrowc, cz. Ostřice^[2], pol. Ostrowiec^[3]) – miasto w niemieckim kraju związkowym Saksonia, w okręgu administracyjnym Drezno, w powiecie Görlitz na terenie Łużyc Górnych. Ostritz leży w południowo-wschodniej części Saksonii na lewym brzegu Nysy Łużyckiej, bezpośrednio przy granicy z Polską. Ostritz graniczy tu bezpośrednio z polskimi wsiami Krzewina, Bratków, Posada w powiecie zgorzeleckim, w gminie Bogatynia.

Pierwotną nazwą miejscowości była łużycka nazwa Wostrow lub Wostrowc^[4]. Po podbiciu w średniowieczu Słowian połabskich z plemion Serbów lużyckich mieszkających na Łużycach nazwa została później zgermanizowana na Ostritz.

Historia miejscowości sięga wczesnośredniowiecznej osady słowiańskiej, istniejącej już w 500 roku^[5]. Około 1230 król czeski nadał miejscowość rodowi Dohnów, a w 1234 królowa czeska Kunegunda założyła opactwo cysterek (Klasztor St. Marienthal)^[6], które jest najstarszym nieprzerwanie działającym żeńskim klasztorem cysterskim na terenie dzisiejszych Niemiec. W latach 1319–1337 miejscowość znajdowała się w granicach piastowskiego księstwa jaworskiego, jednego z polskich księstw dzielnicowych^[7]. Z tego okresu pochodzą dokumenty wystawione przez księcia Henryka I jaworskiego w Zgorzelcu i Żytawie, poświadczające przeniesienie własności lasu i części dochodów wsi na rzecz klasztoru^[7]. W 1337 miejscowość ponownie znalazła się we władaniu Czech, a w 1346 w całości przeszła na własność klasztoru, co zatwierdził król czeski Jan Ślepy^[8]. W 1357 zostały nadane prawa miejskie na mocy dokumentu wystawionego w Pradze^[6]. W 1368 miał miejsce konflikt z pobliską Żytawą, niechętną powstaniu nowego, konkurencyjnego miasta w okolicy, skutkujący najazdem żytawian i zniszczeniem wznoszonych murów miejskich i ratusza^[5]. Konflikt zażegnano sądownie, poświadczając ważność nadanych praw miejskich, a około 1405 rozpoczęto odbudowę ratusza^[5]. W latach 1527, 1561 oraz 1583 miasto zostało strawione w dużej części przez pożary^[4]. Miasto pozostawało częścią Czech do 1635, gdy na mocy pokoju praskiego przeszło pod panowanie Saksonii, znajdując się w efekcie od 1697 do 1763 we władaniu królów Polski Augusta II Mocnego i Augusta III Sasa, a od 1871 w granicach Niemiec. W 1824 i 1841 miały miejsce kolejne pożary miasta^[5]. W latach 1873–1875 zbudowano linię kolejową łączącą Zgorzelec z Żytawą, która przebiegała przez miasto^[6]. W 1938 nazistowska administracja zamknęła szkołę klasztorną^[5].

W 2008 w obecności duchownych niemieckich i polskich w mieście został odsłonięty pierwszy we wschodnich Niemczech pomnik Jana Pawła II^[9][10].

W mieście, w dniach 20-21.04.2018 r., odbył się festiwal Schild und Schwert (Tarcza i Miecz) z okazji urodzin Adolfa Hitlera, w który wzięli udział neonaziści z całej Europy, m.in. 50 neonazistów z Polski^[11][12].

• Klasztor St. Marienthal
• Ratusz
• Kościół neogotycki z lat 1886–1890

W czasach NRD pasażerowie linii kolejowej Görlitz-Żytawa mogli wsiąść i wysiąść w Krzewinie i przejść pod nadzorem WOP do Ostritz.

Energia do funkcjonowania miasta pochodzi z ekologicznych źródeł. Energię elektryczną produkują wiatraki, oraz kolektory słoneczne, ciepło wytwarza spalarnia biomasy. Ostritz jest miastem modelowym w Niemczech dla korzystania z ekologicznych, odnawialnych źródeł energii.

• 
  Klasztor St. Marienthal
• 
  Byłe przejście graniczne
• 
  Ratusz
• 
  Kościół neogotycki
• 
  Pomnik Jana Pawła II
• 
  Cmentarz

• Strona internetowa miejscowości Ostritz
• Klasztor St. Mariental
• Ekologiczne wzorcowe miasto Ostritz (de). solarserver.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-05)].