Płat Riedla (ang. Riedel lobe, lobus appendicularis, lobus linguiformis) – wariant budowy anatomicznej wątroby człowieka, polegający na obecności długiego, językowatego wyrostka odchodzącego od prawego płata bocznie do pęcherzyka żółciowego. Pojęcie płata Riedla często spotykane jest w niemieckojęzycznej literaturze medycznej (niem. Riedel' Leberforsatz, Riedel' zungenförmiger Leberforsatz). Tę anomalię opisał niemiecki chirurg Bernhard Moritz Carl Ludwig Riedel w 1888 roku[1].
Obecność płata Riedla może być w badaniu ultrasonograficznym mylona z hepatomegalią[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Riedel BM. Ueber den zungenförmigen Fortsatz des rechten Leberlappens und seine pathognostische Bedeutung für die Erkrankung der Gallenblase nebst Bemerkungen über Gallensteinoperationen. „Berliner klinische Wochenschrift”. 25, s. 577-581, 602-607, 1888.
- ↑ Maria Krystyna Walas , Krzysztof Skoczylas , Ireneusz Gierbliński , Błędy i pomyłki w diagnostyce ultrasonograficznej wątroby, pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, „Journal of Ultrasonography”, 12 (51), 2012, s. 449 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Riedel's lobe w bazie Who Named It (ang.)