 Paulo Portas (2009) | |
| Pełne imię i nazwisko |
Paulo Sacadura Cabral Portas |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 września 1962 |
| Przewodniczący Centrum Demokratycznego i Społecznego – Partii Ludowej | |
| Okres |
od kwietnia 2007 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Przewodniczący Centrum Demokratycznego i Społecznego – Partii Ludowej | |
| Okres |
od marca 1998 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister spraw zagranicznych Portugalii | |
| Okres |
od 21 czerwca 2011 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
| Odznaczenia | |
| |
Paulo Sacadura Cabral Portas (ur. 12 września 1962 w Lizbonie) – portugalski dziennikarz i polityk, przewodniczący Centrum Demokratyczno-Społecznego – Partii Ludowej (1998–2005, 2007–2016). Minister obrony narodowej i spraw morskich w XV i XVI gabinetach (2002–2005). W latach 2011–2013 minister spraw zagranicznych w pierwszym rządzie Pedra Passosa Coelho, od 2013 do 2015 wicepremier w tym gabinecie, a w 2015 wicepremier w drugim rządzie Pedra Passosa Coelho.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie architekta Nuno Portasa i dziennikarki Heleny de Sacadura Cabral. Uczęszczał do prowadzonej przez jezuitów szkoły średniej Colégio de São João de Brito. Magisterium uzyskał na Wydziale Prawa Portugalskiego Uniwersytetu Katolickiego. W 1977 podjął współpracę z pismem „O Tempo”. Później był m.in. redaktorem gazet „A Tarde” i „O Semanário”. Należał do młodzieżówki Partii Socjaldemokratycznej (PSD). Na początku lat 90. razem z Miguelem Estevesem Cardoso założył gazetę „O Independente”, krytykującą rządy PSD i demaskującą ówczesne afery gospodarcze.
W 1995 został wybrany na posła do Zgromadzenia Republiki. Trzy lata później stanął na czele Centrum Demokratyczno-Społecznego – Partii Ludowej. Od 1997 do 2001 sprawował mandat radnego Oliveira de Azeméis. W 1999 uzyskał miejsce w Parlamencie Europejskim, został wybrany na wiceprzewodniczącego grupy Unii na Rzecz Europy Narodów oraz Komisji ds. Socjalnych i Zatrudnienia. Z PE odszedł po kilku miesiącach na rzecz pracy w krajowym parlamencie[1], do którego został wybrany w tym samym roku. Dwa lata później był kandydatem CDS/PP na urząd burmistrza Lizbony.
W 2002 wprowadził swoją partię do koalicji rządowej z PSD. Od 2002 do 2005 sprawował funkcję ministra obrony narodowej oraz obrony narodowej i spraw morskich w XV i XVI gabinetach PSD-CDS/PP. Po przegranych przez partie centroprawicowe wyborach w 2005 podał się do dymisji z funkcji przewodniczącego CDS/PP, ustępując na rzecz José Ribeiro e Castro. W 2007 powrócił na stanowisko przewodniczącego partii[2]. Jako deputowany był wybierany do Zgromadzenia Republiki z okręgu wyborczego Aveiro również w 2002, 2005, 2009 i 2011.
21 czerwca 2011 objął funkcję ministra spraw zagranicznych w rządzie Pedra Passosa Coelho[3]. 24 lipca 2013 ustąpił z urzędu, został wówczas wicepremierem koalicyjnego gabinetu. W wyborach w 2015 uzyskał mandat poselski w okręgu lizbońskim. 30 października 2015 utrzymał funkcję wicepremiera w drugim rządzie dotychczasowego premiera[4]. Zakończył urzędowanie wraz z całym gabinetem 26 listopada 2015. W marcu 2016 na funkcji przewodniczącego ludowców zastąpiła go Assunção Cristas[5]. Odszedł także z portugalskiego parlamentu.
Jego bratem był Miguel Portas[6].
W 2012 odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2011-06-22].
- ↑ Margarida Gomes, Filomena Fontes: Paulo Portas arranca vitória clara sobre Ribeiro e Castro nas directas do CDS. publico.pt, 22 kwietnia 2007. [dostęp 2011-06-22]. (port.).
- ↑ Perfil: Paulo Portas, ministro dos Negócios Estrangeiros. publico.pt, 17 czerwca 2011. [dostęp 2011-06-22]. (port.).
- ↑ Presidente da República recebeu Primeiro-Ministro indigitado e deu acordo à constituição do XX Governo Constitucional. presidencia.pt, 27 października 2015. [dostęp 2015-11-22]. (port.).
- ↑ Assunção Cristas aclamada em Gondomar. publico.pt, 12 marca 2016. [dostęp 2016-04-02]. (port.).
- ↑ Alexandra Marques: Helena Sacadura Cabral: „O único espartilho são os meus filhos”. jn.pt, 14 października 2008. [dostęp 2024-09-25]. (port.).
- ↑ M.P. z 2012 r. poz. 764
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paulo Portas. Retrato de um político aos 40 anos – A família. „Expresso”, 14 września 2002. (port.).
- Profil na stronie Zgromadzenia Republiki. [dostęp 2011-06-22]. (port.).
