Hitchens w 2015 roku | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
dziennikarz, autor |
Narodowość |
brytyjska |
Odznaczenia | |
Nagroda Orwella (2010) |
Peter Hitchens (ur. 28 października 1951 w Sliema) – brytyjski konserwatywny dziennikarz i pisarz, krytyk poprawności politycznej. Od 2000 roku felietonista „Mail on Sunday ”.
Wcześniej socjalista i zwolennik Partii Pracy, Hitchens stał się bardziej konserwatywny w latach 90. XX wieku. Wstąpił do Partii Konserwatywnej w 1997 roku i opuścił ją w 2003[1]. Od tego czasu jest głęboko krytyczny wobec partii, którą uważa za największą przeszkodę na drodze do prawdziwego konserwatyzmu w Wielkiej Brytanii[2]. Jego konserwatywne chrześcijańskie poglądy polityczne, takie jak sprzeciw wobec małżeństw osób tej samej płci i poparcie dla bardziej rygorystycznych przepisów dotyczących narkotyków, spotkały się z krytyką i debatą w Zjednoczonym Królestwie[3][4][5].
Peter Hitchens krytykował reakcję Wielkiej Brytanii na pandemię COVID-19, szczególnie lockdowny i wymagania dotyczące noszenia masek, zaś same maski nazywa „kagańcami”[6]. Pochwalał reakcję szwedzkiego rządu[7]. Przez kilka źródeł został oskarżony o szerzenie dezinformacji na temat pandemii i ograniczeń zdrowia publicznego[8].
Odrzuca konsensus naukowy w sprawie zmian klimatu oraz podważa wpływ człowieka za zmiany klimatu[9]. Teorię ewolucji uważa za możliwą i przygnębiającą, jednak słabo popartą dowodami naukowymi, zaś okazuje przychylność dla koncepcji inteligentnego projektu[10].
Na początku swojej kariery był korespondentem zagranicznym w Moskwie i Waszyngtonie dla „Daily Express”[11][12]. W 2000 roku opuścił „Daily Express” tłumacząc, że praca dla nowego właściciela oznaczałaby moralny konflikt interesów, ponieważ zawsze krytykował magazyny erotyczne wydawane przez Richarda Desmonda[13]. W 2010 roku otrzymał Nagrodę Orwella za korespondencję zagraniczną, opublikowaną w „Mail on Sunday”[11]. Pisał także dla magazynów „The Spectator”, „The American Conservative”, „The Guardian”, „Prospect” i „New Statesman”[14]. Jest autorem i prezenterem kilku filmów dokumentalnych dla brytyjskiej telewizji[9].
Jego ojciec był oficerem brytyjskiej marynarki wojennej[15]. Jego starszy brat Christopher Hitchens, który był znanym ateistą i krytykiem religii, zmarł w 2011 roku. W swojej książce Wściekli na Boga. O tym, jak ateizm doprowadził mnie do wiary w Boga opisuje swój rozwój od poglądów lewicowych i ateistycznych do wiary i konserwatywnego skrzydła wyznania anglikańskiego. Często polemizował ze swoim bratem na tematy wiary[16].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- The Abolition of Britain, ISBN 0-7043-8117-6 (Quartet Books. 1999).
- A Brief History of Crime, ISBN 1-84354-148-3 (Atlantic Books. 2003).
- The Broken Compass, ISBN 978-1-84706-405-9 (Continuum International Publishing Group Ltd. 2009).
- The Rage Against God (wydana w języku polskim pt. Wściekli na Boga), ISBN 1-4411-0572-7 (Continuum. 2010).
- The War We Never Fought, ISBN 978-1441173317 (Continuum. 2012).
- Short Breaks in Mordor, ISBN 978-1983244797 (2014).
- The Phoney Victory, ISBN 978-1-78831-329-2 (I.B. Tauris. 2018).
- A Revolution Betrayed, ISBN 9781399400084 (Bloomsbury Publishing. 2022).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Peter Hitchens | Biography, Books and Facts [online], www.famousauthors.org [dostęp 2023-02-21] .
- ↑ Peter Hitchens: The UK is an ‘atrophied’ nation [online], RNZ, 17 lutego 2018 [dostęp 2023-02-21] (ang.).
- ↑ Nick Duffy , Mail on Sunday columnist Peter Hitchens ‘regrets’ opposing same-sex marriage [online], PinkNews | Latest lesbian, gay, bi and trans news | LGBTQ+ news, 12 września 2015 [dostęp 2023-02-21] (ang.).
- ↑ Decca Aitkenhead , Peter Hitchens: ‘I don’t believe in addiction. People take drugs because they enjoy it’, „The Guardian”, 21 października 2012, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-02-21] (ang.).
- ↑ Hitchens urges tough drugs policy, „BBC News” [dostęp 2023-02-21] (ang.).
- ↑ Philip Ball , How mask-wearing became a new culture war [online], New Statesman, 16 lipca 2020 [dostęp 2023-02-21] (ang.).
- ↑ The Lockdown Sceptics | David Scullion [online], The Critic Magazine, 21 kwietnia 2020 [dostęp 2023-02-21] (ang.).
- ↑ Paul Mason , The Covid deniers have been humiliated but they are still dangerous [online], New Statesman, 6 stycznia 2021 [dostęp 2023-02-21] (ang.).
- ↑ a b The bizarre world of Peter Hitchens [online], Medium, 28 grudnia 2020 [dostęp 2023-02-21] (ang.).
- ↑ Peter Hitchens tries (and fails) to respond to me about evolution [online], Why Evolution Is True, 24 kwietnia 2013 [dostęp 2023-02-21] (ang.).
- ↑ a b Daniel Trilling , Peter Hitchens wins Orwell Prize [online], New Statesman, 9 czerwca 2021 [dostęp 2023-02-21] (ang.).
- ↑ Peter Hitchens [online], Education in Action [dostęp 2023-02-21] (ang.).
- ↑ Veteran columnist quits Express [online], 9 grudnia 2000 [dostęp 2023-02-21] (ang.).
- ↑ Peter Hitchens – The Key To Happiness [online], Inspired Edinburgh, 10 listopada 2019 [dostęp 2023-02-21] (ang.).
- ↑ Raging bulldog: Peter Hitchens, „The Guardian”, 20 września 1999, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-02-21] (ang.).
- ↑ Barbara Bradley Hagerty , Hitchens Brothers Agree To Disagree Over God [online], NPR, 2010 [dostęp 2023-02-21] (ang.).