Spis treści
Pfalz D.VIII
Prototyp Pfalz D.VIII z silnikiem Siemens-Halske Sh.III | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja | |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu |
początek 1918 |
Liczba egz. |
40 |
Dane techniczne | |
Napęd |
silnik rotacyjny Siemens-Halske Sh.III |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
7,52 m |
Długość |
5,65 m |
Wysokość |
2,85 m |
Powierzchnia nośna |
17,12 m² |
Masa | |
Własna |
542 kg |
Startowa |
767 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
180 km/h |
Prędkość wznoszenia |
3,5 min na 2000 m |
Pułap |
7500 m |
Długotrwałość lotu |
1,5 h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 km kal. 7,92 mm | |
Użytkownicy | |
Luftstreitkräfte |
Pfalz D.VIII – niemiecki dwupłatowy samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Pfalz Flugzeugwerke GmbH. Maszyna wzięła udział w pierwszym konkursie samolotów myśliwskich klasy D w Adlershofie na początku 1918 roku, po którym Idflieg złożył zamówienie na 120 egzemplarzy seryjnych. Do końca wojny wyprodukowano 40 egzemplarzy D.VIII, które używane były bojowo przez Luftstreitkräfte od kwietnia 1918 roku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Opracowany w końcu 1917 roku w zakładach Pfalz Flugzeugwerke GmbH projekt dwupłatowego samolotu myśliwskiego Pfalz D.VIII wykorzystywał kadłub trójpłatowego myśliwca Pfalz Dr.I i ten sam napęd, w postaci birotacyjnego silnika gwiazdowego Siemens-Halske Sh.III o mocy 118 kW (160 KM)[1][2]. W przeciwieństwie do niemal identycznego D.VII w D.VIII zastosowano mocniejszą dwuprzęsłową komorę płatów, usztywnionych rozpórkami i drutem, odchodząc od używanego w modelu Pfalz D.III układu konstrukcyjnego zapożyczonego z francuskich myśliwców Nieuporta[1][2].
Prototyp myśliwca został poddany badaniom w locie na początku 1918 roku, uzyskując dobrą prędkość wznoszenia (16,5 minuty na wysokość 6000 metrów), choć ustępując w tym D.VII ze względu na większą masę[1][3]. W lutym 1918 D.VIII, wraz z dwoma innymi myśliwcami z wytwórni Pfalz – D.VI i D.VII, wziął udział w pierwszym konkursie samolotów myśliwskich klasy D w Adlershofie[3][4]. Pomimo że rywalizację wygrały ex aequo Pfalz D.VII wraz z Fokkerem D.VII, po wykonaniu prób statycznych Idflieg złożył jednak zamówienie na mający zbliżone osiągi model Pfalz D.VIII o mocniejszej konstrukcji skrzydeł, lepiej sprawującej się przy gwałtownych manewrach bojowych[1][5]. Oprócz wersji z silnikiem Siemens-Halske Sh.III D.VIII testowano z innymi jednostkami napędowymi (Oberursel U.III o mocy 145 KM i Goebel Goe.III o mocy 200 KM), dwu- i czterołopatowymi śmigłami[a], jak też z niewyważonymi i wyważonymi lotkami, umieszczonymi na górnym płacie[2][4].
W lutym 1918 roku Pfalz Flugzeugwerke otrzymał zamówienie na 120 egzemplarzy seryjnych D.VIII z silnikami Siemens-Halske Sh.III o numerach od D.100/18 do D.219/18, z czego do końca wojny ukończono 40 egzemplarzy[6][7].
Użycie
[edytuj | edytuj kod]Niewielkie ilości myśliwców Pfalz D.VIII zaczęły trafiać na front w kwietniu 1918 roku, ale nie zostały one od razu dopuszczone do walki, prawdopodobnie z powodu problemów z silnikami[1][3]. Dopiero w czerwcu maszyny pojawiły się w jednostkach bojowych Luftstreitkräfte, służąc w Jagdstaffel 2 , Jagdstaffel 29 i Jagdstaffel 56[1][8]. W końcu sierpnia na froncie było w użyciu 19 egzemplarzy D.VIII[7][8]. Brak jest dostępnych szczegółów na temat historii bojowej Pfalzów D.VIII, jednak na podstawie relacji pilotów uczestniczących w przeprowadzonym między 27 maja a 28 lipca 1918 roku drugim konkursie samolotów myśliwskich Pfalz D.VIII był równy Siemens-Schuckert D.IV pod względem prędkości i wznoszenia, ale gorszy od niego pod względem zwrotności[1][3]. Ze względu na te właściwości myśliwiec nadawał się bardziej do jednostek obrony powietrznej (niem. Kampfeinsitzer StaffeIn) jako myśliwiec przechwytujący i część maszyn była w tym charakterze używana[1][3].
Opis konstrukcji i dane techniczne
[edytuj | edytuj kod]Pfalz D.VIII był jednosilnikowym, jednomiejscowym dwupłatem myśliwskim[1][3]. Długość samolotu wynosiła 5,65 metra, a jego wysokość 2,85 metra[4][9][b]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła od 7,52 metra (górne) do 6,98 metra (dolne), zaś ich cięciwy 1,3 metra[9][10][c]. Odległość między skrzydłami górnym i dolnym wynosiła 1,45 metra, a przesunięcie płatów w poziomie 0,25 metra[9][10]. Powierzchnia nośna wynosiła 17,12 m²[9][10][d]. Masa własna wynosiła 542 kg, zaś masa całkowita (startowa) 767 kg[1][3][e].
Napęd stanowił chłodzony powietrzem 11-cylindrowy birotacyjny silnik gwiazdowy Siemens-Halske Sh.III o mocy 118 kW (160 KM)[8][9]. Prędkość maksymalna wynosiła 180 km/h[5][9][f]. Długotrwałość lotu wynosiła 1,5 godziny[7]. Maszyna osiągała wysokość 1000 metrów w czasie 1,5 minuty, 2000 metrów w 3,5 minuty, 3000 metrów w 5,8 minuty, 4000 metrów w 8,4 minuty, zaś na osiągnięcie 5000 metrów samolot potrzebował 11,1 minuty[9][10][g]. Pułap wynosił 7500 metrów[5].
Myśliwiec uzbrojony był w dwa stałe zsynchronizowane karabiny maszynowe LMG 08/15 kalibru 7,92 mm[7][8].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Śmigła czterołopatowe wyprodukowała firma Wotan[2].
- ↑ Gray i Thetford 1970 ↓, s. 503 podają, że wysokość wynosiła 2,75 metra.
- ↑ W maszynie nr 157/18 rozpiętość skrzydeł wynosiła 8,1 metra[8].
- ↑ Identycznie podaje Харук 2014 ↓, s. 195. Natomiast Green i Swanborough 1995 ↓, s. 467 i Gray i Thetford 1970 ↓, s. 503 podają, że powierzchnia nośna wynosiła 17,2 m².
- ↑ Identycznie podaje Харук 2014 ↓, s. 195. Natomiast Green i Swanborough 1995 ↓, s. 468 i Gray i Thetford 1970 ↓, s. 503 podają, że masa własna samolotu z silnikiem Siemens-Halske Sh.III wynosiła 543 kg, zaś masa startowa 738 kg. Wartości te z silnikiem Oberursel U.III wynosiły odpowiednio 495,6 kg oraz 685,6 kg, zaś z silnikiem Goebel Goe.III 552,7 kg oraz 722,7 kg[8].
- ↑ Green i Swanborough 1995 ↓, s. 468 podają, że prędkość maksymalna wynosiła 190 km/h.
- ↑ Green i Swanborough 1995 ↓, s. 468 podają, że samolot osiągał wysokość 3000 metrów w czasie 3,1 minuty, natomiast Gray i Thetford 1970 ↓, s. 503 podają, że w zależności od silnika D.VIII osiągał wysokość 1000 metrów w czasie 1,9–2,1 minuty.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j Herris 2012 ↓, s. 147.
- ↑ a b c d Wilkins 2019 ↓, s. 142.
- ↑ a b c d e f g Herris 2001 ↓, s. 75.
- ↑ a b c Green i Swanborough 1995 ↓, s. 467.
- ↑ a b c Харук 2014 ↓, s. 195.
- ↑ Herris 2012 ↓, s. 147, 150.
- ↑ a b c d Green i Swanborough 1995 ↓, s. 468.
- ↑ a b c d e f Gray i Thetford 1970 ↓, s. 503.
- ↑ a b c d e f g Herris 2012 ↓, s. 150.
- ↑ a b c d Herris 2001 ↓, s. 76.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Андрей Харук: Истребители Первой Мировой Войны. Более 100 типов боевых самолетов. Москва: Эксмо, 2014, seria: Война и мы. Авиаколлекция. ISBN 978-5-699-70858-1. OCLC 879321043. (ros.).
- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. New York: Doubleday & Company, Inc., 1970. ISBN 0-370-00103-6. (ang.).
- William Green, Gordon Swanborough: The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark, 1995. ISBN 978-0-8317-3939-3. (ang.).
- Jack Herris: Pfalz Aircraft of World War I. T. 4. Boulder, Colorado: Flying Machines Press, 2001, seria: Great War Aircraft in Profile. ISBN 1-891268-15-5. (ang.).
- Jack Herris: Pfalz Aircraft of WWI. T. 5. Aeronaut Books, 2012, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-12-4. (ang.).
- Mark C. Wilkins: German Fighter Aircraft in World War I: Design, Construction and Innovation. Oxford: CASEMATE PUBLISHERS, 2019, seria: Casemate Illustrated Special. ISBN 978-1-61200-6208. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sylwetka samolotu Pfalz D.VIII w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2024-08-13]. (ros.).