Pierre de Manchicourt, także Mancicourt, Manchicurti^[1] (ur. około 1510 w Béthune^[1][2][3], zm. 5 października 1564 w Madrycie^[2]) – franko-flamandzki kompozytor.

Jako chłopiec był w 1525 roku chórzystą katedry w Arras^[1][2]. W 1539 roku poświadczony jest jako kierownik chóru katedry w Tours^[1][2]. W 1545 roku był kapelmistrzem i kierownikiem chóru chłopięcego katedry w Tournai^[1][2], jego obecność na tym stanowisku poświadczona jest także w dokumentach z 1553 i 1556 roku^[1]. W 1556 roku pełnił funkcję kanonika katedry w Arras^[1][2]. W 1559 roku objął funkcję kierownika kapeli na dworze przebywającego wówczas w Niderlandach króla Filipa II, z którym następnie przeniósł się do Hiszpanii^[1]. Przebywał w Segowii i Toledo^[1].

Komponował msze, motety i chansons^[2]. Spośród jego kompozycji wydane zostały Cantiones musicae (Paryż 1539), Modulorum musicorum etc. (Paryż 1545), Missa „Quo abiit dilectus” na 4 głosy (1568) i zbiór motetów na 5–6 głosów (Phalèse 1554)^[3], inne zachowały się w rękopisach i drukach zbiorczych^[1].

W swojej twórczości nawiązywał do dorobku Josquina des Prés, wprowadzając często do swoich motetów kanony i nadając im formę repryzową^[1]. Większość jego motetów i mszy ma formę przeimitowaną^[1]. Msze Manchicourta, utrzymane w 5-częściowym schemacie ordinarium missae, reprezentują typ missa parodia i oparte są na motetach oraz chansons własnych lub autorstwa innych kompozytorów^[1].

• Pierre de Manchicourt – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project