Pietro Giannone (ur. 7 maja 1676, zm. 17 marca 1748) – włoski prawnik, historyk i filozof, pionier włoskiego oświecenia.
W 1723 austriacki wicekról Neapolu Michael Friedrich Althan wyraził zgodę na druk jego dzieła: Istoria civile del regno di Napoli, w której poparł jednoznacznie rozdział Kościoła od państwa i skrytykował mieszanie się papiestwa w sprawy Królestwa Neapolu. Wobec gwałtownej reakcji kleru i jezuitów, wyjechał do Wiednia, gdzie napisał: Il Triregno, ossia del regno del cielo, della terra, e del papa.
W 1735 roku porwali go sardyńscy agenci i osadzili w twierdzy w Turynie, w której po 12 latach zmarł. Uważano potem Giannone za męczennika walki z nadużyciami Kościoła. W więzieniu pisał Giannone pracę o obronie interesów Sardynii i ich zagrożeniu ze strony pretensji Państwa Kościelnego.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyclopædia Britannica (11th ed.)
- ISNI: 0000000108929138
- VIAF: 44346490
- LCCN: n79021060
- GND: 118539108
- BnF: 12205663j
- SUDOC: 027562158
- SBN: CFIV021262
- NLA: 35745477
- NKC: ola2006345323
- BNE: XX1283987
- NTA: 068852355
- BIBSYS: 90166476
- CiNii: DA04856069, DA1459715X
- Open Library: OL479158A
- PLWABN: 9810651215205606
- NUKAT: n2006134291
- J9U: 987007261607205171
- PTBNP: 34757
- CANTIC: a11694336
- LNB: 000234253
- NSK: 000626368
- CONOR: 98425443
- ΕΒΕ: 153153