Władca Serbii | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Ojciec | |
Piotr Gojniković (serb.: Петар Гојниковић, Petar Gojniković) – książę serbski panujący od około 892 do 917 roku.
Piotr był synem Gojnika, którego po 870 roku zwycięski brat Muncimir odesłał do Bułgarii jako zakładnika. Gojnik wraz z bratem Strojimirem był rzecznikiem oparcia się w polityce zagranicznej Serbii na przymierzu z Chorwatami i to przy pomocy Chorwatów udało się Piotrowi około 892 roku strącić z tronu serbskiego swego kuzyna Pribisława. Wspierający Pribisława Bułgarzy zajęci w tym czasie wojną domową nie mogli wspomóc swego sojusznika. W 897 lub 898 roku poparli innego kandydata do tronu Klonimira Strojimirovicia, który bezskutecznie próbował zdobyć władzę. Piotr Gojniković utrzymał się na tronie, utrzymując poprawne stosunki z Bizancjum oraz zawierając traktat pokojowy z carem bułgarskim Symeonem. Podporządkował sobie najbardziej na zachód wysunięte plemiona serbski - Narentan. Okrążywszy w ten sposób z trzech stron od zachodu, północy i wschodu ziemie sąsiadującego z Serbią Zahumla, podjął starania o podporządkowanie go sobie. Ostatecznie władca Zahumla Michał Wyszewic sprowadził na Serbię Bułgarów informując cara bułgarskiego, swego sprzymierzeńca, o antybułgarskim przymierzu Piotra Gojnikovicia i zamierzonej agresji serbsko-węgierskiej na Bułgarię[1].
W 917 roku car Symeon niespodziewanie najechał Serbię, strącił z tronu Piotra Gojnikovicia i osadził swego kandydata Pawła Bronovicia[1]. Piotr zmarł niedługo potem w więzieniu w Bułgarii[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b T. Wasilewski: Historia Jugosławii. s. 64.
- ↑ L. Podhorodecki: Jugosławia. Zarys dziejów. s. 60.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Wasilewski: Historia Jugosławii do XVIII wieku. W: Wacław Felczak, Tadeusz Wasilewski: Historia Jugosławii. Wrocław: Ossolineum, 1985. ISBN 83-04-01638-9.
- Charles Cawley: Medieval Lands. Foundation for Medieval Genealogy, 2006–2009.
- Leszek Podhorodecki: Jugosławia. Zarys dziejów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1979.