Polityka Korei Północnej wobec narkotyków jest bardzo liberalna w porównaniu do innych państw na świecie, pomimo wprowadzonej w 2002 roku kary śmierci za przestępstwa narkotykowe^[1]. Metamfetamina jest traktowana w Korei Północnej jako lekarstwo na przeziębienie lub jako środek na wzmocnienie organizmu^[2]. Ze względu na problem z wyżywieniem, Koreańczycy zażywają narkotyki w celu zmniejszenia uczucia głodu^[2]. Najpopularniejszymi narkotykami w Korei Północnej są: metamfetamina (powszechna dla wszystkich Koreańczyków) oraz amidon (dostępny dla bogatszych Koreańczyków)^[3]. Władze Korei Południowej oszacowały, że Pjongjang produkuje rocznie ok. 3 tys. kg narkotyków o wartości do 200 mln dolarów^[4]. Produkcja narkotyków prawdopodobnie odbywa się w tajnych wytwórniach w Chongjin i Heungnam^[4]. Szacuje się, że połowa mieszkańców Korei Północnej może być uzależniona od narkotyków^[2].

Rząd Korei Północnej nadzoruje produkcję metamfetaminy, skąd trafia ona na inne kontynenty w przemysłowych ilościach^[2]. Metamfetamina sprzedawana przez Koreę Północną posiada zazwyczaj 99% czystości^[2]. Wielu Koreańczyków zajmuje się produkcją metamfetaminy^[2].

W 1976 roku podczas problemów ze spłatą długu zagranicznego, Kim Ir Sen nakazał dyplomatom, aby utrzymywali się sami^[5]. Dyplomaci wykorzystując immunitet dyplomatyczny zaczęli przemycać heroinę i haszysz, utrzymując się ze sprzedaży narkotyków^[5]. Do dzisiaj placówki dyplomatyczne muszą zarobić ze sprzedaży narkotyków 300 tys. dolarów i przesłać je do kraju, aby udowodnić lojalność dla założyciela państwa, Kim Ir Sena^[4]. Handel narkotykami (i innymi nielegalnymi towarami) odbywał się głównie w krajach skandynawskich (Norwegia, Dania, Szwecja, Finlandia)^[5].

W latach 80. Kim Dzong Il stworzył przemysł narkotykowy w Korei Północnej^[1]. Kim Dzong Il nakazał kołchozom wydzielenie co najmniej 10 hektarów na uprawę opium^[1]. Na polecenie władz opium uprawiali więźniowie obozów koncentracyjnych oraz uczniowie^[1].

Narkotyk trafiał głównie do Stanów Zjednoczonych^[2]. Handel narkotykami na wielką skalę został zdemaskowany w 1995 roku^[1]. Według raportu, przygotowanego w 2007 roku dla Kongresu Stanów Zjednoczonych, Kim Dzong Il stworzył „Biuro 39”, które nadzorowało handlem narkotykami, przemytem papierosów oraz fałszowaniem pieniędzy^[2]. Północnokoreańskie fabryki farmaceutyczne przemieniono w laboratoria metamfetaminy^[2].

Raport z 2010 roku, przygotowany dla Kongresu USA, stwierdził, że Kim Dzong Il zmniejszył handel narkotykami^[2]. Większość fabryk produkujących metamfetaminę zamknięto lub opuszczono^[2]. Obszar pól makowych zmniejszył się w ciągu kilku lat o połowę, do 3-4 tys. hektarów^[1].

W 2010 roku Chińska Republika Ludowa przechwyciła metamfetaminę z Korei Północnej o wartości ok. 60 mln dolarów^[1].

Obecnie Korea Północna zezwala na produkcję narkotyków międzynarodowym kartelom, pobierając za to odpowiednią opłatę^[2].

Walkę z narkotykami rozpoczęto w 2002 roku^[1]. Wydano dekret, wedle którego za przestępstwo narkotykowe miała grozić kara śmierci^[1]. W rzeczywistości prawo nie jest egzekwowane.