 Pomnik poległych, w tle ówczesny Teatr Miejski | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce |
ul. Chełmińska |
| Typ obiektu |
Wieża |
Położenie na mapie Torunia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
 53°00′45″N 18°36′11″E/53,012500 18,603056
| |
Pomnik Poległych (Pomnik Zwycięstwa, Kriegerdenkmal) – pomnik upamiętniający pruskich żołnierzy z powiatu toruńskiego, poległych w czasie wojen prusko-duńskiej, prusko-austriackiej i francusko-pruskiej. Znajdował się u wylotu Chełmińskiej[1]. Został rozebrany w 1920 roku na rozkaz władz polskich[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]22 marca 1880 roku został położony kamień węgielny pod pomnik, czego dokonali przedstawiciele toruńskiego oddziału Związku Wojaków-Weteranów[3]. Istniał do 1920 roku, kiedy po wyzwoleniu Torunia został rozebrany razem z innymi monumentami upamiętniającymi wojsko pruskie[2].
Projekt i wymowa
[edytuj | edytuj kod]Autorem projektu pomnika był berliński architekt Johannes Otzen. Monument w założeniach pomysłodawców miał upamiętniać pruskich żołnierzy pochodzących z powiatu toruńskiego, którzy zginęli w czasie wojen: prusko-duńskiej, prusko-austriackiej i francusko-pruskiej. Monument był ozdobiony mozaikami, przedstawiającymi udział 61 Pułku Piechoty w bitwie pod Dijon oraz śmierć dowodzącego toruńskim batalionem Landwehry ppor. Coelera pod Château de Villersexel. Zostały one wykonane w Wenecji[1]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ziółkiewicz 2009 ↓, s. 10.
- ↑ a b Ziółkiewicz 2009 ↓, s. 11.
- ↑ Ziółkiewicz 2009 ↓, s. 10–11.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Antoni Ziółkiewicz: Toruńskie pomniki. Pomniki, tablice, kamienie. Toruń: Wydawnictwo Urbański, 2009. ISBN 978-83-88219-32-0.
_(5)_(Ola_Z.).JPG)
