Porter (piwo)

Porter – ciemne, mocne piwo górnej fermentacji o barwie od rubinowej do czarnej, pochodzące z Anglii.

Historia

Angielski porter wywodzi się z mieszanki trzech stylów piw typu ale – pale, mild i brown, którą chętnie spożywali na początku XVIII wieku londyńczycy. W 1730 roku uwarzono po raz pierwszy nowe piwo odpowiadające smakowo owej mieszance i nazwano je porterem. Służyło ono za zwykły napój londyńskiej klasie robotniczej. Nazwę wzięło od tragarzy ulicznych i rzecznych z ang. porters. Z czasem zaczęto je eksportować. Na przełomie XVIII i XIX wieku cieszyło się dużym uznaniem w Europie Wschodniej.

Porter jest trunkiem wybornym i zdrowym, który w roku 1730 warzyć zaczęto; przed tą epoką używane były trzy tylko style Piwa w Anglii, zwane: Ale, Beer i Twopenny, które zwykle mieszano, dolewaiąc po połowie dwóch gatunków z liczby trzech wyżey wzmiankowanych. — Gdy zaś weszło póżniey w zwyczay mieszać wszystkie te trzy gatunki, z czego niemały wynikał zachód dla szynkarzów, którzy do iedney kwarty z trzech beczek utaczać musieli trunku, piwowar Harwed powziął myśl przyrządzić trunek taki, któryby łączył, w sobie własności wszystkich trzech gatunków piwa dotąd używanych, co też szczęśliwie mu się udało. — Ten był wynalazek Porteru, który miał niebawem wielu lubowników, a iako trunek tęgi i posilny, uważany że się dla wyrobników, a mianowicie dla Tragarzów (Porters) przyda, od ich nazwiska, porterem został mianowany.

Karol Wilhelm Schmidt^[1]

Charakterystyka

Początkowo piwo typu porter było dość mocne, o zawartości ekstraktu słodowego do 15% i alkoholu do 6,5%, warzone ze słodu ciemnego. Obecnie angielskie portery są słabsze (ekstrakt do 11%, alkohol do 5%). Do ich warzenia jako słodu bazowego używa się słodu jasnego, a barwę uzyskuje przez dodatek słodu ciemnego, palonego, karmelowego. Stosuje się też dodatki niesłodowe w postaci kukurydzy i cukru.

Porter bałtycki

Osobny artykuł: Porter bałtycki.

Portery warzone w krajach basenu Morza Bałtyckiego należą do osobnego stylu piwa zwanego porterem bałtyckim. W odróżnieniu od angielskich porterów są piwami dolnej fermentacji (lager).

Zobacz też

Przypisy

↑ Karol Wilhelm Schmidt: Dokładna nauka warzenia piwa. Warszawa: 1830, s. 147.

Bibliografia

Przewodnik piwosza. Krzysztof Żywczak (red.). Bielsko-Biała: Pascal, 2002, s. 44-45. ISBN 83-7304-030-7.
Jan Cieślak: Od abboccato do żubrówki: wszystko o napojach. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1992, s. 231. ISBN 83-204-1251-X.

[Schmidt-1] Karol Wilhelm Schmidt: Dokładna nauka warzenia piwa. Warszawa: 1830, s. 147.

[1]