Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
23 kwietnia 1936 |
Wodowanie |
22 sierpnia 1938 |
Kriegsmarine | |
Wejście do służby |
1 sierpnia 1940 |
Wycofanie ze służby |
maj 1945 |
Zatopiony |
1946 |
Los okrętu |
wykorzystany do prób jądrowych na atolu Bikini, zatopiony w 1946. |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
standardowa - 14 050 ton |
Długość |
212,5 m |
Szerokość |
21,8 m |
Zanurzenie |
7,2 m |
Napęd | |
3 turbiny; 3 śruby; 2 stery, moc układu napędowego: 132 000 KM | |
Prędkość |
33,5 węzła |
Zasięg |
7200 Mm przy 19 węzłach |
Uzbrojenie | |
8 × 203 mm SK (4 x II), 12 × 105 mm L/65 C/33 (6 x II), 17 × 40 mm FlaK, 8 × 37 mm L/83, 28 × 20 mm L/64 MG, 12 wyrzutni torped 533 mm, 160 min. | |
Wyposażenie lotnicze | |
3 × Arado Ar 196 | |
Załoga |
1600 |
Prinz Eugen – niemiecki krążownik ciężki typu Admiral Hipper (wersja powiększona). Nazwa okrętu pochodzi od osoby austriackiego feldmarszałka z przełomu XVII i XVIII wieku, Eugeniusza Sabaudzkiego.
Zbudowany w 1937, do służby wszedł w 1940. W maju 1941 towarzyszył pancernikowi „Bismarck” w operacji „Rheinübung”. 24 maja 1941 wraz z „Bismarckiem” uczestniczył w bitwie z brytyjskimi okrętami „Hood” i „Prince of Wales”. Po bitwie i zatopieniu „Hooda”, „Prinz Eugen” (uszkodzony przez „Prince of Wales”) odłączył od „Bismarcka”, zawijając do Brestu z powodu problemów z maszynami. Podczas postoju w suchym doku w Breście, 2 lipca 1941 został trafiony dwiema bombami alianckimi.
W lutym 1942 wraz z pancernikami „Scharnhorst” i „Gneisenau” uczestniczył w operacji „Cerberus” – tj. powrocie dużych niemieckich okrętów przez kanał La Manche do Niemiec. Wkrótce potem stracił rufę po ataku brytyjskiego okrętu podwodnego HMS „Trident” i musiał udać się na remont do Kilonii. W latach 1942–1943 służył głównie na Bałtyku jako okręt szkolny. W 1944 został przebazowany do Finlandii.
Od października 1944 wspierał niemieckie oddziały walczące w Kurlandii. 15 października 1944 na północ od Helu zderzył się z krążownikiem „Leipzig”, odnosząc niewielkie uszkodzenia. Do kwietnia 1945 wspierał armię niemiecką w Prusach Wschodnich.
8 kwietnia 1945 udał się do Kopenhagi, gdzie w maju 1945 został przekazany Brytyjczykom. W grudniu 1945 przejęli go Amerykanie, którzy w 1946 wykorzystali go jako okręt-cel do prób z bronią jądrową na atolu Bikini (Able – atmosferyczny, 1 lipca 1946, Baker – podwodny, 25 lipca 1946). Okręt odniósł tylko nieznaczne uszkodzenia, później został odholowany i zatonął. Dopiero jesienią 2018 roku United States Navy rozpoczęła operację wypompowania skażonego radioaktywnie paliwa ze zbiorników krążownika[1].
Obecnie spoczywa częściowo zatopiony na atolu Kwajalein (Wyspy Marshalla) – pozycja wraku 8°45′09,85″N 167°40′59,16″E/8,752736 167,683100.
„Prinz Eugen” był jedynym dużym niemieckim okrętem, który przetrwał wojnę.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Wodowanie ciężkiego krążownika „Prinz Eugen” w 1938 r. w Kilonii
-
Ciężki krążownik „Prinz Eugen” w trakcie śluzowania przez Kanał Panamski w marcu 1946 r. w drodze na próby atomowe na atolu Bikini
-
Ciężki krążownik „Prinz Eugen” na kotwicy w trakcie prób atomowych na atolu Bikini
-
Zdjęcie lotnicze wraku zatopionego ciężkiego krążownika „Prinz Eugen”, stan na lipiec 2018 r.
-
Rysunek rozpoznawczy z czasów II wojny światowej wydawany przez Biuro Wywiadu Marynarki Wojennej, przedstawiający klasę ciężkich krążowników typu Admiral Hipper, stan na styczeń 1942 r.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jacek Zemło: US Navy wypompowuje skażone paliwo z Prinza Eugena. Konflikty.pl, 19 września 2018. [dostęp 2018-09-20]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kriegsmarine | Prinz Eugen (ang.)