Problem niemieckich czołgów – problem z dziedziny teorii estymacji związany z faktycznymi wydarzeniami, które miały miejsce podczas II wojny światowej. W 1943 alianci wykonali prawidłową estymację miesięcznych produkcji niemieckich czołgów i innych elementów sprzętu wojskowego na podstawie analizy statystycznej numerów seryjnych przejętego wyposażenia.
Każdy element niemieckiego wyposażenia, zarówno całość urządzenia, jak i poszczególne jego komponenty, posiadał tabliczkę znamionową uwzględniającą wszystkie lub część następujących informacji: datę i miejsce produkcji, numer seryjny, znak towarowy, numer formy, liczbę odlewów itp. Cel tego rodzaju oznaczeń był dwojaki. Po pierwsze pozwalało to na znaczną poprawę standardów produkcji (gdy sprzęt w terenie przestał działać prawidłowo, miejsce produkcji było łatwe do odszukania, co pozwalało na poprawę całej linii produkcyjnej), po drugie niektóre z oznaczeń były niezbędne w kontroli zapasu części.
Po przyjęciu modelu, w którym kolejne numery seryjne przydzielane są jako kolejne liczby naturalne począwszy od wartości do górnej nieznanej wartości estymator nieobciążony o minimalnej wariancji wartości maksymalnej rozkładu jednostajnego dyskretnego dany jest wzorem:
gdzie:
- – liczność próby,
- – wartość maksymalna tej próby.
Przykładowo dysponując zbiorem numerów seryjnych o wartościach najlepsze oszacowanie maksymalnej możliwej wartości (a więc całkowitej liczby wyprodukowanych czołgów) wynosi:
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Argument o końcu świata, ta sama metoda estymacji pozwala dojść do dość zaskakujących wniosków na temat spodziewanej długości trwania ludzkiej populacji
- Metoda wielokrotnych złowień, podobna metoda estymacji opierająca się na jednostajnym rozkładzie zmiennej losowej
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert W. Keener: Theoretical Statistics: Topics for a Core Course. Springer, 2010. ISBN 978-0-387-93838-7.