Proces starzenia się psów – wpływ wieku psa domowego na oczekiwaną długość życia i związane z tym zagadnienia medyczne.
Porównanie wieku psa z wiekiem ludzkim
[edytuj | edytuj kod]Wiek jednorocznego psa można porównać do "ludzkiego" wieku 10-15 lat – pies lub kot w tym wieku zwykle osiągnął już swój pełny wzrost i jest dojrzały płciowo, choć może jeszcze wymagać rozwoju bardziej dojrzałej muskulatury, podobnie jak "ludzcy" nastolatkowie. Drugi rok życia psa jest odpowiednikiem około 3-8 lat w zakresie dojrzałości fizycznej i umysłowej, a każdy kolejny rok odpowiada około 4-5 "ludzkim" latom[1].
Według Book of Dogs UC Davis School of Veterinary Medicine psy małych ras (takie jak małe teriery) stają się geriatryczne w wieku około 11 lat; psy ras średniej wielkości (takiej jak większe spaniele) w wieku 10 lat; psy dużych ras (takie jak owczarek niemiecki) w wieku 8 lat; psy ras olbrzymich (takie jak dog niemiecki) w wieku 7 lat[2].
Oczekiwana długość życia w zależności od rasy
[edytuj | edytuj kod]Oczekiwaną długość życia można określić przez średnią lub przez zakres. Np. beagle (średnia oczekiwana długość życia – 13,3 lat) żyje zwykle około 12–15 lat, a terier szkocki (średnia oczekiwana długość życia – 12 lat) żyje zwykle około 10–16 lat[3].
Poniżej przedstawiono dane uzyskane z badania[4] przeprowadzonego w 1999 na próbie 3000 psów[5] (wielkości prób dla poszczególnych ras różniły się znacząco). Dla większości ras rozmiar próby był mały.
Efekty starzenia
[edytuj | edytuj kod]Proces starzenia zaczyna się w momencie narodzin, ale jego przejawy nie są zauważalne przed upływem kilku lat. Pierwszą oznaką starzenia jest ogólny spadek aktywności, w tym skłonność do dłuższego i głębszego snu, spadek entuzjazmu do spacerów i zabawy, jak również zmniejszone zainteresowanie tym co dzieje się w domu[6].
Do najczęstszych efektów starzenia należą[7][8]:
- utrata słuchu
- utrata wzroku (zaćma)
- zmniejszona aktywność, więcej snu i zmniejszony poziom energii (częściowo w związku ze zmniejszoną pracą płuc)
- wzrost wagi (zapotrzebowanie energetyczne starszych psów może być o 30–40% mniejsze niż u młodych)
- osłabienie układu odpornościowego prowadzące do zakażeń
- zmiany skórne (grubsza lub ciemniejsza skóra, suchość prowadząca do zmniejszonej elastyczności, utrata lub siwienie sierści)
- zmiany stóp i pazurów
- zapalenie i inne problemy stawów
- osłabienie mięśni i kości
- utrata zębów
- zaburzenia żołądkowo-jelitowe
- inkontynencja u obu płci i zapalenie gruczołu krokowego u samców
- torbiele i rak sutka u samic
- otępienie
- szmery sercowe
- cukrzyca.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spadafori, Gina (1996). Dogs for Jews. IDG Books. ISBN 1-56884-861-7
- ↑ Siegal, Mordecai (Ed.; 1995). UC Davis School of Veterinary Medicine Book of the Dogs; Chapter 5, "Geriatrics", by Aldrich, Janet. Harper Collins. ISBN 0-06-270136-3.
- ↑ Life Expectancies of Pets
- ↑ Michell AR. Longevity of British breeds of dog and its relationships with sex, size, cardiovascular variables and disease. „Vet. Rec.”. 145 (22), s. 625–9, listopad 1999. DOI: 10.1136/vr.145.22.625. PMID: 10619607.
- ↑ Obszerniejsze zestawienie wyników badań nad długością życia psów można znaleźć na stronie Dog Longevity.
- ↑ Dog Owner's Guide: The older dog
- ↑ What to Expect as Your Dog Ages
- ↑ Commonly Asked Questions About Senior Dogs