Prywatna Szkoła Zawodowa dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego w Warszawie (niem. Private Fachschule für Sanitares Hilfpersonal in Warschau), tzw. Szkoła dr. Jana Zaorskiego – działająca w Warszawie w latach 1941–1944 za zgodą niemieckich władz okupacyjnych placówka edukacyjna będąca formą konspiracyjnej działalności Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Ze względu na założyciela Jana Zaorskiego zwana była też Szkołą Zaorskiego. Wykładowcami byli głównie profesorowie Uniwersytetu Warszawskiego. Łącznie uczelnia kształciła ponad 1900 osób.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Po klęsce wrześniowej, w październiku 1939 profesorowie zlikwidowanego przez Niemców Wydziału Lekarskiego UW rozpoczęli tajne nauczanie. W roku akademickim 1940/1941 tajna Rada Wydziału podjęła uchwałę o upoważnieniu doc. Jana Zaorskiego do utworzenia za zgodą władz okupacyjnych prywatnej szkoły sanitarnej, w której odbywałyby się zajęcia dla studentów Wydziału. 20 stycznia 1941 Izba Zdrowia Dystryktu Warszawskiego Generalnego Gubernatorstwa wydała zgodę na działalność Prywatnej Szkoła Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego w Warszawie (Private Fachschule für Sanitares Hilfpersonal in Warschau). Szkołę uroczyście otwarto 14 marca 1941[1]. Dyrektorem został Franciszek Czubalski. Do wiosny 1944 uczelnia miała ok. 1990 słuchaczy[2]. Działała do wybuchu powstania warszawskiego[3].
Ludzie związani ze Szkołą
[edytuj | edytuj kod]Wykładowcy
[edytuj | edytuj kod]- Rajmund Barański[2]
- Tadeusz Bartoszek
- Franciszek Czubalski[3]
- Stanisław Gartkiewicz[3]
- Witold Gądzikiewicz[3]
- Marian Grzybowski[2]
- Aleksander Elkner[3]
- Tadeusz Jacewski[3]
- Władysław Kapuściński[3]
- Edward Loth[3]
- Zdzisław Michalski[2]
- Jerzy Modrakowski[3]
- Władysław Ostrowski
- Ludwik Antoni Paszkiewicz[3]
- Roman Polewski[3]
- Aleksander Pruszczyński[2]
- Stanisław Przyłęcki[3]
- Stefan Różycki[3]
- Franciszek Venulet
- Jan Zaorski[1]
Słuchacze (lista niepełna)
[edytuj | edytuj kod]- Irena Ćwiertnia-Sitowska
- Jerzy Dybczak
- Tadeusz Faryna
- Elżbieta Korompay
- Wacław Sitkowski
- Danuta Szymańska
- Maria Rondomańska
Siedziba
[edytuj | edytuj kod]Zajęcia szkoły odbywały się m.in. w gmachu liceum Zamoyskiego przy ul. Smolnej 30, gdzie do 1939 mieściła się Szkoła Masażu doc. Jana Zaorskiego[4][5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Tajny Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego (1939–1944). wum.edu.pl. [dostęp 2018-12-18].
- ↑ a b c d e Żołnierze Armii Krajowej – wykładowcy, absolwenci i studenci Prywatnej Szkoły Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego dr. Jana Zaorskiego. armiakrajowa.org.pl. [dostęp 2018-12-18].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Stanisław Chodynicki, Paweł Radziejewski: Tajne nauczanie w czasie II wojny światowej i białostoccy lekarze. umb.edu.pl. [dostęp 2018-12-18].
- ↑ Tajne Studia Medyczne w Warszawie 1940–1944. tlw.waw.pl. [dostęp 2018-12-18].
- ↑ Zaorski Jan. leksykonmasazu.pl. [dostęp 2018-12-18].