Przemysł włókienniczy (inaczej przemysł tekstylny) – gałąź przemysłu lekkiego zajmująca się przetwórstwem surowców na włókna, tkaniny, dzianiny itp., obejmuje między innymi, przędzalnictwo, tkactwo, dziewiarstwo oraz w przypadku przetwórstwa włókien łykowych – roszarnictwo.
Przemysł włókienniczy w Polsce
[edytuj | edytuj kod]W okresie powojennej industrializacji kraju największymi okręgami przemysłu lekkiego i zarazem przemysłu włókienniczego były: Łódzki Okręg Przemysłowy i Kaliski Okręg Przemysłowy, posiadające silne tradycje przemysłu lekkiego (kalisko-mazowiecki okręg przemysłowy) jeszcze z połowy XVIII wieku, oraz Bielski Okręg Przemysłowy, będący jednym z trzech największych okręgów przemysłowych Austro-Węgier. Ponadto, jednym z największych polskich producentów wyrobów włókienniczych były Zakłady Przemysłu Bawełnianego „Frotex” w Prudniku[1].
Muzea
[edytuj | edytuj kod]- Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi
- Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku
- Muzeum Techniki i Włókiennictwa w Bielsku-Białej
- Muzeum Lniarstwa im. Filipa de Girarda w Żyrardowie
- Centrum Tradycji Tkackich w Prudniku
Strajki
[edytuj | edytuj kod]Strajki włókniarzy:
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Beata Dżon-Ozimek , Wiosną stanęły zegary Froteksu [online], Przegląd, 24 kwietnia 2023 [dostęp 2024-04-09] (pol.).