Psychika (gr. ψυχή, psyche – dusza) – «całokształt cech i procesów wewnętrznych człowieka, związanych z emocjami, intelektem, predyspozycjami i doświadczeniem życiowym» (źródło: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego). Zespół indywidualnych cech psychofizycznych tworzy osobowość.
Modele
[edytuj | edytuj kod]Nie istnieje jeden, powszechnie przyjęty model psychiki.
- Według tradycyjnej psychologii akademickiej, psychika obejmuje procesy poznawcze, emocje, procesy motywacyjne i osobowość, przeciwstawianym procesom cielesnym (fizjologicznych).
- Zupełnie inny podział psychiki można odnaleźć w psychoanalizie: gdzie obowiązuje podział na biologiczne id, społeczne superego oraz ego.
- Psychologia analityczna dzieli psychikę na dwa systemy: świadomość i nieświadomość[1].
- Teologia katolicka uznaje, że psychikę tworzy współdziałanie ciała człowieka z jego duszą[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ole Vedfelt: Kobiecość w mężczyźnie. Piotr Billig (tł.). Wyd. 2. Warszawa: ENETEIA Wydawnictwo Psychologii i Kultury, 2004, s. 17, seria: Biblioteka jungowska. ISBN 83-85713-46-8.
- ↑ Ks dr M. Kaszowski: Nauka Kościoła w pytaniach i odpowiedziach (cz. 3 - Stworzenie. Grzech pierworodny) [online], teologia.pl [dostęp 2017-11-26] .
Kontrola autorytatywna (pojęcie filozoficzne):