Punkt kompensacyjny stężenia CO2 – stężenie CO2, przy którym równoważą się procesy pobierania (fotosynteza) i wydzielania dwutlenku węgla (oddychanie komórkowe, fotooddychanie) przez rośliny. Roślina nie wydziela ani nie pobiera CO2.
Punkt kompensacyjny u roślin o typie fotosyntezy C4 jest niższy niż u roślin o typie C3. Na przykład dla cibory papirusowej czy spartiny to poniżej 10 ppm CO2 podczas gdy u trzciny pospolitej czy mozgi trzcinowej to 40-60 ppm CO2[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ D.F. Westlake, J. Květ: The production ecology of wetlands. A. Szczepański (red.). Cambridge: Cambridge University Press, 1998, s. 132. ISBN 978-0-521-22822-0.
