Pytia

Pytia (stgr. Πυθία (ἱέρεια) Pythía (hiéreia) – „pytyjska (domyślnie: kapłanka)”^[1] ) – kapłanka w świątyni Apollina w Delfach, przepowiadająca przyszłość^[1] .

Pytie wybierane były przez kapłanów i wychowywane przy świątyni od dzieciństwa. Gdy udzielały przepowiedni, siadały na trójnogu, nad szczeliną w ziemi, z której wydobywały się wyziewy^[1] . Przypuszcza się jednak, że wspomniane wyziewy pochodziły ze spalanych kadzideł, mających odurzyć pytię i wprowadzić ją w trans (ekstazę)^[1] .

Pytia znajdująca się w stanie transu wypowiadała luźne słowa, które kapłani wykorzystywali do układania odpowiedzi, stanowiącej przepowiednię^[1] . Odpowiedzi te formułowane były zwykle w formie heksametru, choć niekiedy zawierającego pomyłki pod względem metrum czy stylu, co bardzo dziwiło Greków, ponieważ Apollo był bogiem poezji^[2].

Określenie „pytia” stosowane jest przenośnie względem osób, które się wypowiadają w sposób niejasny, wieloznaczny bądź zagmatwany; w związku z nim pozostaje wyrażenie pytyjska odpowiedź^[3].

Zobacz hasło pytia w Wikisłowniku

Zobacz multimedia związane z tematem: Pytia

• Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z. Wyd. 5. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 630. ISBN 83-01-03529-3.
• Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Wyd. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985. ISBN 83-06-00861-8.