Ten artykuł od 2010-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Równanie Nernsta-Einsteina wiąże graniczną przewodność molową (zob. Równanie Kohlrauscha) ze współczynnikami dyfuzji jonów:

Równanie ma postać:

${\displaystyle \Lambda _{m}^{0}={\frac {F^{2}}{RT}}\left(\nu _{+}z_{+}^{2}D_{+}+\nu _{-}z_{-}^{2}D_{-}\right),}$

gdzie:

${\displaystyle \Lambda _{m}^{0}}$ – graniczna przewodność molowa przy stężeniu dążącym do zero, gdy jony praktycznie ze sobą nie mogą oddziaływać,

${\displaystyle F}$ – stała Faradaya,

${\displaystyle R}$ – (uniwersalna) stała gazowa,

${\displaystyle T}$ – temperatura,

${\displaystyle \nu _{+}}$ i ${\displaystyle \nu _{-}}$ – liczba kationów i anionów w (formalnej) cząsteczce elektrolitu,

${\displaystyle z_{+}}$ i ${\displaystyle z_{-}}$ – ładunek kationu i anionu,

${\displaystyle D_{+}}$ i ${\displaystyle D_{-}}$ – współczynniki dyfuzji jonów.

Na podstawie danych przewodności elektrolitów i równania Nernsta-Einsteina można wyznaczyć jonowe współczynniki dyfuzji ${\displaystyle D.}$

• równanie Nernsta